Aanmelden:


Statistieken

Wie is er online:
Geregistreerde gebruikers: Cunha, Dilma, Progresso

Aantal leden 522
Ons nieuwste lid is Simon Veldman

Blog

Brazilie Nieuws: Time will tell

door Redactie



Onder Braziliaanse politici wordt wel eens gezegd: de verkiezingen beginnen pas nadat het tijdstip van de novelas wijzigt. M.a.w. pas nadat de kandidaten dagelijks op het scherm te zien zijn, beginnen de kiezers echt te selecteren. Dit zou moeten blijken uit de nieuwe Ibope peiling, maar de uitslagen daarvan moeten vooralsnog met een korrel zout genomen worden. De peiling werd uitgevoerd tussen 1 en 3 september, net nadat de verplichte verkiezingspropaganda op radio & televisie een aanvang nam.

Twee weken geleden vormde het aantal nul-, blanco- en ‘ik-weet-niet” stemmen nog 38%. Na de eerste interviews met de kandidaten op het Jornal Nacional en het openbarsten van de officiële propaganda, daalde dat cijfer tot 28%.

Jair Bolsonaro wint met 22% van de intentiestemmen, gevolgd door Marina Silva en Ciro Gomes (12%), Geraldo Alckmin (9%) en Fernando Haddad (6%).

Bolsonaro kijkt wel tegen andere problemen aan volgens deze peiling: het aantal kiezers dat onder geen enkele voorwaarde voor hem zou stemmen, steeg tot 44%, ongeveer het dubbele van zijn tegenstanders. Indien hij de tweede ronde haalt, dan zou hij volgens deze peiling verliezen tegen Ciro Gomes, Marina Silva of Geraldo Alckmin.

En de PT?

De strategie van de arbeiderspartij om vast te klampen aan de (onmogelijke) kandidatuur van Lula tot aan de limietdatum (11/09) wanneer ze niet anders meer kunnen dan Fernando Haddad officieel benoemen als kandidaat, schiep verwarring bij velen, inclusief bij hun politieke partners (PCdoB). Tegenstrevers strooiden rond dat de PT niet erg veel belangstelling heeft voor het presidentschap en dat hun prioriteit erin bestond om Lula te tonen als het grote slachtoffer van politieke vervolging. Het bekomen van genoeg politieke “bancadas” om oppositie te voeren tegen de winnaar, ‘whoever that may’ be (maar vooral Bolsonaro), zou volstaan. Indien dat echt het plan is, dan gaat het om zijn minst om een knotsgek plan.

Maar alles wijst erop dat dit niet de bedoeling is. Waarom zou de PT, toch de tweede grootste partij van Brazilië, niet willen winnen met Haddad? Er bestaat hierover geen zinnige uitleg.

Aan de ex-president wordt een soort egocentrisme toegekend waarbij zijn juridische en politieke situatie prioritair is, en waarbij Haddad op de tweede plaats komt. Vandaar zijn zogenaamde weerstand tegen het opgeven van zijn naam als dé kandidaat van de partij, ondanks de afwijzing door het TSE. Deze redenering onderschat de intelligentie van het politieke beest Lula. Om te beginnen omdat de kortste weg tussen opsluiting en vrijheid een overwinning van Haddad is. Deze laatste zal geen moment twijfelen om Lula amnestie te verlenen, zodra hij verkozen wordt, iets wat hij trouwens al aankondigde. Geen enkele van de andere kandidaten heeft plannen in die richting.

Een overwinning van de PT biedt ook meer kansen tot gerechtelijke toegevingen, bijvoorbeeld door een herziening van de strafuitvoering na een veroordeling door de rechtbank van tweede aanleg.

En uiteraard wil de PT terug aan de macht, zeker met de mogelijkheid in het achterhoofd dat ze de leiding van de deelstaat Minas Gerais zouden kunnen verliezen, een regering met bijzonder veel ‘petistas’ in hun kringen. De partij wil ruimte, postjes, banen, macht, net als eender welke andere partij.

Lula wil dat ook.

De enige reden dat hij zichzelf zolang aan de top plaatst, is omdat hij ervan overtuigd is dat hij op die manier meer stemmen kan overhevelen naar Haddad. Dat kan lukken, of mislukken. Tot nog toe lijkt het te lukken.

De grote vraag komt nadien: zal Haddad het kunnen waarmaken, of zal blijken dat hij een mannelijke uitvoering is van Dilma Rousseff? Nogal wat petistas hebben hier sterke twijfels over.

Time will tell.

Illustratie: Youtube

Source: https://brazilienieuws.online/2018/09/06/time-will-tell/