Dinsdag 11 augustus staat een bezoek aan een jongerenproject op het programma in één van de favela’s, de sociaal zwakkere wijken die Rio de Janeiro rijk is. In deze wijken waar het leven zwaar en arm is, krijgen kinderen en jongeren door middel van cultuureducatie en sport structuur in hun leven aangeboden.
(Vet is van mij)
Hier wordt ik ook een beetje onpasselijk van. Er wordt altijd maar beweerd dat het leven in favela's zwaar en arm is (Lijkt me geen goed Nederlands overigens). Het doet me altijd denken aan de negerkindjes met opgezwollen buikjes uit de Samsam die ik vroeger op de lagere school verplicht was om te lezen.
In Brazilie (tenminste hier in Fortaleza) hebben alle kindertjes in de favela's toegang tot gratis onderwijs, gratis gezondheidszorg, gesubsidieerde electriciteit en water, Bolsa familia, Bolsa Cultural, gratis bankrekening, gratis politie, gratis medicijnen, gratis rechtstoegang, gesubsidieerd eten, gratis Minha Casa Minha Vida en ga maar door. Rijkdom is het allemaal natuurlijk niet en makkelijk is anders, maar het stereotype gelul van de zieligheidsindustrie behoeft wel wat bijstelling.
Als men echt op zoek wil naar zwaar en arm zou ik de hotemetoten een keertje uitnodigen om een weekje mee te gaan naar Piaui. Daar is inderdaad nog kinder en slavenarbeid, echte honger en nauwelijks toegang tot al die mooie sociale programma's, simpelweg omdat echt alles er nog ontbreekt.
Met betrekking tot de Nanko. Volgens mij klopt het hele verhaal van de NRC. Bij die Stichting IBISS Brazilie en NEderland werken dus gewoon topadvocaten. Er was zelfs een Nederlandse mensenrechtadvocaat (hier gevestigd) die het allemaal zou uitzoeken, want het zou allemaal laster, smaad en bedrog zijn. Die begrippen smaad en laster worden ook nog eens enger uitgelegd als in Nederland. De NRC heeft niets hoeven te rectificeren, de journalist zit volgens mij hier nog steeds, dus ik ga er vanuit dat wat er opgeschreven is wel erg dicht tegen de waarheid aanzat.
Overigens, het laatste jaarverslag van de Braziliaanse stichting is uit 2013. De Nederlandse Stichting heeft ook haar jaarverslag over 2014 nog immer niet gedeponeerd. Heel erg raar, want in de Nederlandse Stichting ging in 2013 welgeteld €158.000 om. Een beetje accountant kan zo'n jaarverslag in een halve dag goedkeuren. Waarschijnlijk is de bevriende accountant zelfs bij dit soort kleine bedragen op ongeregeldheden gestoten, waardoor de goedkeuring er gewoon niet inzit.
Wat de kindertjes uit de slopenwijken overigens met een cello-concert van Ernst Reijsieger (toch geen familie van..) en Harmen Fraaanje aanmoeten is me een volkomen raadsel.
In ieder was het vreten op een toplocatie in Rio van niveau, gezien de tweets op Twitter. Waarschijnlijk bedragen de kosten van alleen dit dineetje meer als een paar salario minimos.
ernst reijseger @ernstreijseger 19h19 hours ago
@arjenuijterlind @ernstreijseger @HarmenFraanje @DutchCulture bedankt voor het gezelschap en het heerlijke eten
12:06 AM - 23 Aug 2015 · Details