Sandra Korstjens.

Alles wat je maar kwijt wil over Brazilië.
Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » ma jun 10, 2013 20:18

18 mei 2013 06:53


Waarom Brazilianen niet kunnen rijden

"Kijkt u maar deze kant op mevrouw en vertel me welke letter u ziet", zegt de dokter vriendelijk. Een lichtflits verblindt me enkele seconden. "Eeeeh, een F." "Heel goed, senhora. En nu nog even hierin knijpen." Hij wijst op een half verroest apparaat met een handvat en gewichtjes. Ik knijp in het handvat, en de gewichtjes komen een stukje omhoog. De dokter zwijgt en krabbelt wat dingen op een papiertje. "Ben ik geslaagd?" vraag ik benauwd. "Ja hoor, nu moet u alleen de psychologische test nog doen."

Als Nederlander in Brazilië mag je slechts zes maanden autorijden met je eigen rijbewijs. En hoewel ik hier geen auto heb, wil ik er wel legaal één kunnen huren. Dus zat er niets anders op: ik moest mijn Braziliaanse rijbewijs aanvragen. Ik verzamelde een heel boekwerk aan documenten en leverde het vervolgens in bij DETRAN, de overheidsinstantie die de rijbewijzen uitgeeft.

Dat was natuurlijk niet alles. Ik dacht dat ik misschien nog een keer moest afrijden of de Braziliaanse verkeersregels in mijn hoofd stampen. Maar dat was allemaal niet nodig. Wel moest ik na het doen van de medische test, de Braziliaanse overheid er ook nog van overtuigen dat ik psychisch in orde ben...

"Oh nee, straks slaag ik niet voor mijn rijbewijs omdat ik niet snap hoe ik lijntjes moet tekenen!"

In het volgende kamertje staat een stoel met een uitklaptafeltje. Oude zooi. Een oudere dame in een lange witte doktersjas - de psycholoog? - geeft me een paar velletjes papier. Op eentje staan drie verticale streepjes. Ik kijk haar vragend aan. Is dit een grap? "Je moet deze streepjes natekenen, totdat ik stop zeg. Dan teken je een horizontaal streepje en ga je weer verder."

Aangezien het doel hiervan me compleet ontgaat, ben ik bang dat ik het niet goed heb begrepen. Oh nee, straks slaag ik niet omdat ik niet snap hoe ik lijntjes moet tekenen! "En hoe lang moet ik dat dan doen?" vraag ik haar nog."Vijf minuten", klinkt het, "en we beginnen nu!"



Enigszins nerveus ga ik ijverig aan de slag. Als de vijf minuten voorbij zijn komt ze mijn blaadje inspecteren. "Heel goed gedaan!" Ik kijk naar het vel papier vol met rechte streepjes en gek genoeg bespeur ik een gevoel van trots bij mezelf.

Terug bij de rijbewijsinstantie overhandig ik het resultaat van mijn testen. Ik ben geslaagd! Het rijbewijs kan ik een week later ophalen.

"De stad waar richtingaanwijzers niet bestaan, bumperkleven de normaalste zaak van de wereld is en zebrapaden geen betekenis hebben"

Ik neem een taxi naar huis en staar uit het raampje. Het drukke verkeer van São Paulo trekt aan me voorbij. De stad waar richtingaanwijzers niet lijken te bestaan, bumperkleven de normaalste zaak van de wereld is en zebrapaden geen betekenis hebben. Het rijgedrag van de gemiddelde Braziliaan leidt dan ook regelmatig tot ongelukken. Vrijwel elke dag zie ik wel weer wat foto’s van autowrakken langskomen.

Eén foto trok afgelopen week m'n aandacht. Een automobilist reed 's nachts op de rondweg van São Paulo met hoge snelheid z'n Ferrari 458 te pletter. Wonder boven wonder liepen de bestuurder en z'n vriendin slechts lichte verwondingen op.

Ik vraag me af of hij ook streepjes heeft moeten tekenen. En of hij toen geslaagd is voor de psychologische test. Want als je je twintig dagen oude Ferrari van €700.000,- in de prak rijdt, ben je wat mij betreft psychisch niet helemaal in orde...

http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/waarom-b ... nen-rijden



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » ma jun 10, 2013 20:21

25 mei 2013 08:06


Alles op de pof in Brazilië

Je koelkast in twintig termijnen, je auto in vijftig en ook je wekelijkse boodschappen hoef je pas over zes maanden af te betalen. In Brazilië is het eerder regel dan uitzondering. Het kopen op krediet is hier zo ingeburgerd, dat je in het winkelcentrum altijd goed moet letten op de kleine lettertjes. Als je denkt een leuke aanbieding te zien voor 50 euro, staat er vaak onder ‘x 6’. Veel Brazilianen kijken dan ook niet of ze de totaalprijs van een product kunnen betalen, maar of ze zich het maandelijkse aflossingsbedrag kunnen veroorloven. Voor mij leidt dat soms tot verwarrende situaties.

"Wilt u in één keer betalen of in termijnen?" De juffrouw achter de toonbank kijkt me vragend aan. Ik begrijp er niets van. Het enige wat er tussen ons in op de toonbank ligt is een tas van omgerekend 40 euro. Door mijn verwarde blik denkt de verkoopster dat ik haar niet goed heb verstaan. "In één keer of in termijnen?" "In één keer graag", antwoord ik uiteindelijk. Ze kijkt me een beetje vreemd aan. "Weet u het zeker mevrouw? U kunt in zes termijnen betalen zonder dat u rente betaalt!" "Nee echt, ik betaal het liever in één keer", zeg ik. Het meisje geeft me uiteindelijk maar m’n zin, maar ze denkt duidelijk dat ik niet goed snik ben.

"Zo kon het vroeger gebeuren dat het geld dat je ‘s ochtends ontving, ‘s middags al niets meer waard was. En wat ga je dan doen? Juist, uitgeven"

Hoe gek ik dit ook vond toen ik net in Brazilië was gearriveerd, de Braziliaanse gewoonte om op de pof te kopen is goed te verklaren. Brazilië kent een lange geschiedenis van inflatie. Zo kon het vroeger gebeuren dat het geld dat je ‘s ochtends ontving, ‘s middags al niets meer waard was. En wat ga je dan doen? Juist, uitgeven.

Daar komt nog eens bij dat het minimumsalaris in Brazilie omgerekend zo’n 250 euro is. Voordat je dan je koelkast, wasmachine of auto bij elkaar hebt gespaard, ben je wel even bezig. En als je dan nu meteen al die televisie kunt kopen, in plaats van over twee jaar, is dat natuurlijk heel aantrekkelijk. Ook al betaal je uiteindelijk in totaal misschien wel twee keer zoveel voor je tv.

De Braziliaanse economie is voor een belangrijk deel afhankelijk van consumptie. En als minder mensen consumeren op krediet, heeft dat gevolgen voor de economische groei"

In de meeste gevallen betalen mensen hun rekeningen keurig af, maar het gaat steeds vaker mis. Zo hoorde ik het verhaal van een Braziliaan die een auto had gekocht die hij in vijf jaar zou afbetalen. De afbetaling kon hij van zijn kleine salaris net ophoesten, maar voor een dure verzekering had hij geen geld. Je raadt het al, na twee maanden kreeg hij een ongeluk. De auto was total loss en is niet meer te gebruiken. Maar hij zal desondanks nog jarenlang een groot deel van zijn toch al magere inkomen meteen moeten inleveren bij de bank.

Het lijkt erop dat de Brazilianen zich de laatste tijd steeds bewuster worden van de risico’s van het kopen op krediet. Maar de Braziliaanse economie is voor een belangrijk deel afhankelijk van consumptie. En als minder mensen consumeren op krediet, heeft dat gevolgen voor de economische groei. Tegen de verwachtingen in groeide de economie in 2012 dan ook met slechts 0,9% en de vooruitzichten voor 2013 zijn laatst ook alweer naar beneden bijgesteld.

Toch zie ik voorlopig geen einde komen aan de Braziliaanse big spender-cultuur. Sparen is iets dat de meeste Brazilianen nooit hebben geleerd en nu de inflatie de laatste tijd steeds verder oploopt, hebben ze er alleen maar een reden bijgekregen om weer flink te gaan shoppen.

http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/alles-op ... zili%C3%AB
Laatst gewijzigd door quasimodo op ma jun 10, 2013 20:25, 1 keer totaal gewijzigd.



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » ma jun 10, 2013 20:23

01 juni 2013 07:41


De angst voor het D-woord

Ik lig met drie truien aan in bed, drie dekens over me heen. En nog steeds rilt mijn lijf van de kou. Mijn hoofd dreunt en alles doet pijn. Ik dacht dat ik geen hypochonder was. Toch fluistert een stemmetje in mijn hoofd steeds dat ene woord, het D-woord. Dengue, ook wel knokkelkoorts genoemd.

Het D-woord blijft door mijn hoofd heen malen en ik pak mijn mobieltje erbij. "Plotse koorts (tot 41 °C), met zware hoofdpijn, pijn in gewrichten en spieren…" begint de Wikipedia-pagina. Oh nee, dat is wel heel herkenbaar… Ik open snel een andere site. Buikpijn. Check. Overgeven. Check.

Oké, hypochonder of niet: het kan natuurlijk een gewoon griepje zijn, die kans is zelfs best groot. Misschien is het een voedselvergiftiging of heb ik gewoon een verminderde weerstand door te veel stress tijdens mijn eerste reportagereis voor RTL. Maar hier in Brazilië, en in grote delen van Latijns-Amerika, is dengue een plaag.

Het Braziliaanse ministerie van Gezondheid zegt dat de toename komt door een nieuwe variant van de ziekte"

Afgelopen maand alleen al waren er bijna 100.000 gevallen van dengue in Brazilië. En in de eerste vier maanden van 2013 raakten bijna drie keer zoveel mensen met het virus besmet als vorig jaar. Er is dus sprake van een epidemie. In de stad Campo Grande in de staat Mato Grosso do Sul kwamen er op het hoogtepunt van het dengue-seizoen gemiddeld 600 gevallen per dag bij. Het Braziliaanse ministerie van Gezondheid zegt dat de toename komt door een nieuwe variant van de ziekte.

Voorlichtingscampagnes moeten de Brazilianen waarschuwen voor het gevaar. In een stadje in het binnenland van mijn eigen staat, São Paulo, zijn ze net begonnen met een agressieve voorlichtingscampagne. "Je bent een enorme sukkel als je lege flesjes laat liggen", "een imbeciel" of "een ezel" als je ergens in je tuin plassen water hebt. Veel mensen schijnen nog steeds niet te weten dat plassen stilstaand water de ideale broedplaatsen zijn voor de Aedes aegypti, de muggen die het virus verspreiden. Vandaar dat de dengue-mug vooral tijdens en vlak na het regenseizoen voor veel problemen zorgt.



"Ik bibber, is het de koorts of is het angst?"

In bed maak ik me zorgen. Ik heb dik 39 graden koorts en knallende koppijn. Dengue is op zich niet heel erg dodelijk. In de eerste drie maanden van 2013 zijn er 132 mensen in Brazilië overleden door het virus. En als je het eenmaal hebt gehad ben je immuun voor dat specifieke type knokkelkoorts. Maar helaas: als je dan later besmet raakt met een andere variant van dengue, dan worden de symptomen pijnlijker, gevaarlijker, dodelijker… Ik bibber, is het de koorts of is het angst?

Ik neem twee pijnstillers in en val in slaap. Als ik enkele uren later wakker word voel ik me stukken beter. De koorts is gezakt en ik krijg weer honger. Ik ben waarschijnlijk een aansteller, dit was gewoon een ouderwets griepje. Ik ben in ieder geval nog nooit zo blij geweest met 'alleen maar' knallende koppijn. Toch ga ik morgen even de plantenbakken op het balkon checken op stilstaand water. Je weet maar nooit...


http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/de-angst ... et-d-woord
Laatst gewijzigd door quasimodo op ma jun 10, 2013 20:30, 1 keer totaal gewijzigd.



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » ma jun 10, 2013 20:27

08 juni 2013 08:15


Roomservice-menu met dildo's

Opeens verschenen ze overal: rode hartjes. In de etalages, in advertenties – afgelopen week kleurde alles ineens rood.

Ik snapte er niets van. Valentijnsdag is toch al lang voorbij? Maar aangezien de Brazilianen in februari over het algemeen veel te druk zijn met het voorbereiden, vieren of uitkateren van carnaval, wordt 14 februari hier niet als dag van de liefde gevierd. In plaats daarvan geven ze elkaar cadeautjes op 'o dia dos namorados', de dag van de geliefden, op 12 juni.

Aanstaande woensdag is het dus zover. Aan de vooravond van Sint Antonius zullen de Brazilianen elkaar massaal verwennen met bloemen, chocolade en parfum. De Portugese heilige Sint Antonius is onder andere beschermheilige van het huwelijk. De Braziliaanse dag van de liefde en het huwelijk zijn dus onlosmakelijk met elkaar verbonden.

"Alles is mogelijk. Van ranzige goedkope motels langs de snelweg, tot de meer luxueuze varianten met jacuzzi en zwembad op de kamer."



Maar in het grootste katholieke land ter wereld is het huwelijk sinds een paar jaar een stuk minder heilig. Het aantal echtscheidingen neemt steeds verder toe, vooral sinds 2010. Voor die tijd moesten Brazilianen nog verplicht een jaar gescheiden van elkaar leven, voordat ze daadwerkelijk mochten scheiden. Afschaffing van deze wet veroorzaakte een explosie van het aantal stelletjes dat uit elkaar ging. En dus zei een bevriende cameraman, die de voorkeur gaf aan een grote klus in plaats van aan de bruiloft van een vriend: 'Ach, het is toch pas z'n eerste huwelijk'. Het is te hopen dat z’n vriend er iets meer vertrouwen in heeft...

Maar het kan natuurlijk ook dat hij het gewoon zat is om bij zijn ouders te wonen. De meeste Brazilianen wonen namelijk bij hun ouders totdat ze in het huwelijksbootje stappen. Dat brengt natuurlijk de nodige problemen met zich mee. Maar er is een oplossing om de gehorige slaapkamer bij pa en ma te ontvluchten: het motel. Het is misschien goed om hierbij meteen alle lezers die nog op reis gaan naar Brazilië te waarschuwen. Een motel in Brazilië is niet hetzelfde als in bijvoorbeeld de Verenigde Staten, waar het een goedkoop alternatief voor een hotel is.

Nee, een Braziliaans motel bezoek je om seks te hebben. Je huurt de kamer voor een paar uur, de hele nacht of een heel weekend. Alles is mogelijk. Van ranzige goedkope motels langs de snelweg, tot de meer luxueuze varianten met jacuzzi en zwembad op de kamer. Vaak zijn er privé-garageboxen om ongezien je kamer in te gaan, een roomservice-menu met dildo's, en spiegels op het plafond. ‘Om je dag goed te beginnen of te eindigen’, aldus de website van één van de motels.

Motels zijn overigens niet alleen voor ongetrouwde Brazilianen die nog bij hun ouders wonen, of diegenen die stiekem met hun minnaar willen vrijen. Ook getrouwde koppels die wat meer spanning in hun relatie willen, maken gretig gebruik van de kamers. Het wordt woensdag dan ook vast een drukke dag in de motels.

http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/roomserv ... met-dildos



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » ma jun 17, 2013 23:29

16 juni 2013 06:30


Voetbalkaartjes voor dikke mensen

Gisteren is in Brazilië de Confederations Cup begonnen. Dit toernooi wordt gezien als de generale repetitie voor het wereldkampioenschap voetbal volgend jaar. De komende twee weken moet blijken of Brazilië er al klaar voor is.

Ik probeer op het laatste moment nog een kaartje voor de openingswedstrijd in Brasília te bemachtigen. Op de website van de FIFA zie ik in het ticketoverzicht allemaal cijfers en lettertjes staan. De cijfers 1 t/m 4 verwijzen duidelijk naar de bijbehorende rangen, maar de W, M en O kan ik niet meteen plaatsen. Nieuwsgierig klik ik ze aan. Het blijken speciale kaartjes te zijn voor gehandicapten. De W staat voor 'wheelchair', de M voor 'mobility impaired', en de O voor 'obesitas'. Hè, lees ik het nou goed? Obesitas?!

"De stoeltjes schijnen twee keer zo breed te zijn als normale zitplekken"

Ik vergis me niet. In de Braziliaanse stadions zijn speciale zitplekken voor mensen met obesitas. Oftewel, mensen met flink wat overgewicht. De stoeltjes schijnen twee keer zo breed te zijn als normale zitplekken, zodat ook de dikke medemens in het stadion comfortabel kan genieten van de voetbalwedstrijden.



Eigenlijk zou ik niet verbaasd moeten zijn. Want ik stond hier in Brazilië al eens in de rij om een buskaartje te kopen, toen mijn oog viel op een rood bordje. De wachtenden in de rij werd vriendelijk verzocht om voorrang te geven aan bejaarden, zwangere vrouwen en, je raadt het al, mensen met obesitas. En ook de metro in mijn woonplaats São Paulo heeft speciale stoeltjes voor dikke mensen.

"Veel Brazilianen zijn de afgelopen jaren letterlijk meegegroeid met de economie. En ze groeien in rap tempo door."

En daar zijn er in Brazilië steeds meer van. Want veel Brazilianen zijn de afgelopen jaren letterlijk meegegroeid met de economie. Winkelcentra met fastfoodrestaurants schoten als paddestoelen uit de grond en dat heeft de gemiddelde Braziliaan geen goed gedaan. Bijna de helft van de Brazilianen is te dik, en zo'n 15 procent van de volwassenen heeft obesitas. Ter vergelijking, in Nederland is dat ongeveer 12 procent. En ze groeien hier in rap tempo door.

In 2004 werd er een verordening aangenomen waardoor onder meer bioscopen, theaters en stadions verplicht zijn om stoelen beschikbaar te maken voor mensen met obesitas. Dat geldt dus ook voor de WK-stadions. Maar om in aanmerking te komen voor deze kaartjes, heb je meer nodig dan een paar pondjes overgewicht. Zo zul je een doktersverklaring moeten overhandigen waarop staat dat je een BMI hebt van 30 of meer. Dat houdt bij een lengte van 1.80 meter bijvoorbeeld in dat je minimaal 98 kilo moet wegen.

Gek genoeg kunnen de kaarten voor de extra grote stoeltjes op de FIFA-website alleen worden besteld door mensen die in Brazilië wonen. De lezers die hoopten op een riante zitplek tijdens het WK, moeten behalve dooreten, dus ook nog verhuizen komend jaar.
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenla ... kke-mensen



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » zo jun 23, 2013 23:11

23 juni 2013 06:36


Braziliaans genezingsplan voor homo’s

De demonstraties die op dit moment plaatsvinden in Brazilië, zijn gericht tegen veel zaken: corruptie, slechte gezondheidszorg, geldverspilling door de overheid. Maar één onderwerp waar de Brazilianen tegen demonstreren heeft tot nu weinig aandacht gekregen: de ‘cura gay’, oftewel ‘het genezingsplan voor homo’s’.

Afgelopen week stemde een ruime meerderheid van de Braziliaanse parlementaire mensenrechtencommissie in met een voorstel om het ‘genezen’ van homo’s legaal te maken. Daardoor zou het in de toekomst mogelijk kunnen worden voor psychologen om homoseksualiteit als ziekte te behandelen en te genezen.

De man achter dit genezingsplan is Marco Feliciano, de voorzitter van de mensenrechtencommissie. Feliciano is een evangelistische pastoor en staat bekend als racist en homohater. Dat uitgerekend hij dit jaar werd benoemd tot voorzitter van de mensenrechtencommissie, leidde dan ook tot felle reacties onder progressieve Brazilianen. De commissie moet tolerantie promoten, en dat kan volgens hen niet onder Feliciano’s leiding.

"Vooral de aanhangers van de sterk gegroeide evangelische kerk zijn vaak erg conservatief. En de evangelisten krijgen steeds meer macht."



Na de stemming van afgelopen week waren er tijdens de protesten steeds meer bordjes te zien waarop de demonstranten geen goed woord over hadden voor meneer Feliciano en zijn genezingsplan, zoals: ‘er is geen genezing voor mensen die niet ziek zijn’.

Het oordeel van de Braziliaanse mensenrechtencommissie is opvallend, omdat afgelopen maand het hooggerechtshof in Brazilië juist besloot dat ambtenaren niet mogen weigeren om homo’s te trouwen. Verder is de gay pride in São Paulo de grootste ter wereld, doen er transseksuelen mee aan de verkiezingen, en is er een jaarlijkse miss gay verkiezing.

Naar buiten toe lijkt Brazilië dan ook een homovriendelijk land. Maar veel Brazilianen vinden dit maar niets. Vooral de aanhangers van de sterk gegroeide evangelische kerk zijn vaak erg conservatief. En de evangelisten krijgen steeds meer macht. Onder druk gezet door hen zag president Dilma zich twee jaar geleden genoodzaakt om de voorlichting op scholen over homoseksualiteit stop te zetten.

Erger nog is dat het geweld tegen homo’s in Brazilië de laatste jaren steeds verder toeneemt. Alleen al in 2012 zouden er in het hele land 336 homo’s, lesbiennes en transseksuelen zijn vermoord.

Voordat het genezingsplan voor homo’s er daadwerkelijk komt, moet het voorstel nog door een aantal andere commissies en het parlement worden goedgekeurd. Maar de instemming van de mensenrechtencommissie is veelzeggend over het standpunt van veel Brazilianen over homo’s. Terwijl de demonstranten die nu op straat staan naast betere scholen en minder corrupte politici, juist een toleranter Brazilië willen. Zonder genezingsplan.
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenla ... %E2%80%99s



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » di jul 02, 2013 16:41

30 juni 2013 06:54


Hoe wakker is Brazilië?

Vandaag speelt Brazilië in Rio de Janeiro de finale van de Confederations Cup tegen Spanje. Waarschijnlijk gaan tegelijkertijd tienduizenden Brazilianen opnieuw de straat op om te protesteren tegen alle misstanden in hun land.

Duizenden agenten gaan hun best doen om de demonstranten in toom te houden. Als het nodig is met traangas en rubberkogels. Een scenario dat hier een maand geleden nog vrij ondenkbaar was.

Ik heb me er talloze keren over verbaasd: de passiviteit van de Brazilianen. “We betalen Zweedse belastingen, maar krijgen er Afrikaanse voorzieningen voor terug”, is een bekend Braziliaans grapje. Maar in opstand komen daartegen? Nee, dat zagen de Brazilianen zichzelf niet echt doen. Ze beaamden vaak meteen dat ze nogal passief zijn.

"Ik heb me er talloze keren over verbaasd: de passiviteit van de Brazilianen"

En toch gingen afgelopen maand diezelfde Brazilianen ineens massaal op straat op. “Het volk is wakker geworden”, scandeerden ze vol trots. De demonstranten stonden bovenop het congresgebouw in de hoofdstad Brasília, legden het verkeer in São Paulo en Rio de Janeiro plat, en wisten alle camera’s van de nationale en internationale pers op zich te richten. Bovendien bereikten ze datgene wat in eerste instantie niemand voor mogelijk had gehouden: er veranderde daadwerkelijk iets.



Eerst werd de verhoging van de prijs van het openbaar vervoer teruggedraaid, vervolgens beloofde president Dilma dat alle olieopbrengsten naar het onderwijs en de zorg gaan, en uiteindelijk werd ook een omstreden wetsvoorstel, dat corruptie in de hand zou werken, geschrapt.

Ik bezoek een aantal protesten in mijn woonplaats São Paulo. Wat me vooral opvalt is dat ik weinig merk van alle rellen die ik constant op televisie zie. De demonstranten lopen veelal zingend, juichend en met een biertje in de hand over straat. Straatverkopers beleven gouden tijden. Maar andere demonstranten vinden deze feestsfeer juist weer niks: “Het is geen carnaval”, hoor ik een aantal mensen mopperen.

"Ik merk weinig van alle rellen die ik constant op televisie zie. Demonstranten lopen veelal juichend en zingend over straat"

Het is slechts één van de redenen waardoor het aantal demonstranten deze week snel terugloopt. Verdeeldheid over de ‘juiste’ manier van demonstreren, de bemoeienis van politieke partijen en het gebrek aan leiders, zorgen ervoor dat de massale landelijke protesten van een week eerder nu uitblijven. En ik denk dat de regen die in São Paulo al dagen met bakken uit de hemel komt ook niet bepaald helpt.

Vandaag zal er tijdens de finale in Rio de Janeiro ongetwijfeld weer een opleving komen. Maar of het Braziliaanse volk écht wakker is geworden, zoals de demonstranten zelf zo enthousiast roepen? Waarschijnlijk niet. Want in dat geval zouden veel meer inwoners uit de sloppenwijken ook de straat opgaan.

Nog lang niet iedereen is wakker geschud. En toch kun je gerust zeggen dat het een historische maand was in Brazilië. Ik gok dat de Brazilianen nu nog even gaan ‘snoozen’, misschien tot het bezoek van de paus aan Rio volgende maand, of tot het WK voetbal volgend jaar. Maar dat passieve volk waar ik me eerder zo over verbaasde, dat blijkt nu af en toe in ieder geval toch uit bed te komen.


Nieuws
Sandra Korstjens
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/hoe-wakker-brazili%C3%AB



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » zo jul 07, 2013 23:56

07 juli 2013 06:29


De hondjes van de Argentijnse president

Op dinsdagavond 2 juli krijgt de Argentijnse president Cristina Kirchner een telefoontje van een collega. "Dag Rafa, hoe gaat het met je?" Het is de president van Ecuador, Rafael Correa. "Weet je niet wat er aan de hand is?", vraagt Correa. Zijn stem klinkt kwaad en bezorgd. "Nee, wat is er?". Kirchner komt net uit een vergadering en heeft geen idee waar hij het over heeft. "Cristina, ze houden Evo en z'n vliegtuig vast en laten hem niet uit Europa vertrekken."

"Wat, Evo Morales wordt vastgehouden?" De laatste foto die ze zag van de Boliviaanse president Morales, in Rusland, flitst door haar hoofd. "Maar wat is er dan gebeurd, Rafael?". Kirchner begrijpt al snel dat een aantal Europese landen het luchtruim heeft gesloten voor het vliegtuig van de Boliviaanse president omdat ze vermoeden dat klokkenluider Snowden erin zit.

Ik kan bovenstaand gesprek gemakkelijk reconstrueren. Niet omdat ik er bij was, maar omdat hoofdrolspeelster Kirchner zelf besloot minutieus verslag uit te brengen via Twitter. En vervolgens liet de Argentijnse president haar ruim twee miljoen volgers ook weten hoe haar telefoontje naar president Evo Morales precies verliep. "Ik bel Evo. Aan de andere kant van de lijn zegt hij rustig: 'Dag collega, hoe is het met je?' Hij vraagt aan míj hoe het met me gaat!", schreef Kirchner verbaasd op Twitter.

Geen verrassing, want nergens ter wereld zijn er onder de presidenten zulke Twitterfans als in Latijns-Amerika.

De Argentijnse president was trouwens niet het enige staatshoofd dat via Twitter op het voorval reageerde. Ook de presidenten van Ecuador en Venezuela deelden hun woede over de gang van zaken in minder dan 140 tekentjes. Geen verrassing, want nergens ter wereld zijn er onder de presidenten zulke Twitterfans als in Latijns-Amerika.

Volgens een jaarlijks onderzoek naar wereldleiders op Twitter bestond de helft van de top tien in 2012 uit Latijns-Amerikaanse staatshoofden. Deze top tien is gebaseerd op het aantal volgers dat de leiders hebben. President Obama staat eenzaam aan de top met ruim 24 miljoen volgers ten tijde van het onderzoek (december 2012).



Op nummer 2 staat wijlen president Hugo Chávez van Venezuela. Ondanks zijn overlijden in maart heeft hij nog altijd bijna 4,2 miljoen volgers. Zijn laatste woorden via het medium dateren van 18 februari, ruim twee weken voor zijn sterfdatum: "Ik blijf me vasthouden aan Christus en vertrouwen in mijn artsen en verpleegsters. Altijd doorgaan tot de overwinning!! We zullen leven en overwinnen!!!"

Het grootste verschil met staatshoofden in andere delen van de wereld is dat Latijns-Amerikaanse presidenten een groot deel van hun tweets zelf versturen. Met alle gevolgen van dien. De Venezolaanse president Maduro maakt de leider van de oppositie bijvoorbeeld regelmatig af op Twitter. En Maduro ligt ook overhoop met Uribe, de ex-president van Colombia. Uribe schreef eind maart: "Maduro's cynisme kent geen grenzen, hij noemt de oppositie 'de erfgenamen van Hitler'". Waarop Maduro antwoordde: "Zijn jouw erfgenamen dan beter?"

Tijdverspilling of niet, Twitter speelde een belangrijke rol bij de protesten in Brazilië afgelopen maand.

Het zijn niet alleen de presidenten die in Latijns-Amerika zo actief zijn op Twitter. Het medium is ontzettend populair in veel landen in de regio. Brazilië is na de Verenigde Staten zelfs het land met de meeste twitteraars ter wereld. Gek genoeg hoort de Braziliaanse president, Dilma Rousseff, daar juist niet bij. Ze heeft wel een account, inclusief bijna twee miljoen volgers. Maar na haar verkiezing in 2010 is ze al snel gestopt met tweeten. Volgens één van haar assistenten vindt de Braziliaanse president het tijdverspilling.

Tijdverspilling of niet, Twitter speelde een belangrijke rol bij de protesten in Brazilië afgelopen maand. Met het oog op de Braziliaanse presidentsverkiezingen volgend jaar wordt het misschien dan ook tijd om haar twitteraccount weer af te stoffen en zich bij haar collega’s te voegen. Hoewel het waarschijnlijk goed is als ze eerst even nadenkt over wat ze allemaal de wereld inslingert. Persoonlijk vind ik de ontboezemingen van de Argentijnse president Kirchner op Twitter erg vermakelijk. Zo weet ik intussen hoe haar hondjes eruitzien, waar ze haar lakens koopt èn wat haar favoriete personage van de tv-serie Game of Thrones is.

Maar ik begrijp het best als je dat niet met ons wilt delen hoor, Dilma.

@sandrakorstjens


Nieuws
Sandra Korstjens
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/de-hondj ... resident-0



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » zo jul 14, 2013 22:56

4 juli 2013 06:45
Kloof tussen arm en rijk kost levens

Vorige week vertelde onze huishoudster dat haar lievelingszus plotseling in het ziekenhuis terecht was gekomen. Ze had een beroerte gehad. Onze huishoudster probeerde zoveel mogelijk langs te gaan, maar dat was lastig, want het kostte haar vier uur met de bus om bij het ziekenhuis in een voorstad van São Paulo te komen. Daar lag haar zus op een zaal met tientallen andere patiënten.

"Patiënten in publieke ziekenhuizen sterven soms op de gang omdat er geen dokter beschikbaar is"

En dat is hier geen uitzondering. Verreweg de meeste Brazilianen hebben namelijk geen geld voor een zorgverzekering. Daarom zijn ze aangewezen op de gratis publieke gezondheidszorg. Helaas investeert de overheid maar weinig geld in de publieke ziekenhuizen en dus is de kwaliteit ronduit dramatisch te noemen. De noodzakelijke medische apparatuur is niet aanwezig, door ruimtegebrek liggen de gangen vol met patiënten en er is een chronisch tekort aan artsen.

Vooral in de arme voorsteden en op het platteland zijn vaak veel te weinig doktoren. Braziliaanse artsen willen er niet werken. Het is te afgelegen, te gevaarlijk. En als ze al bereid zijn om in deze gebieden aan de slag te gaan, dan eisen ze hier vaak torenhoge salarissen.

Onder druk gezet door de protesten van vorige maand, kwam de Braziliaanse regering afgelopen week met een plan om dit probleem op te lossen. Zo gaat de overheid 10.000 artsen in het buitenland werven, vooral in Spanje en Portugal. Zij moeten gaan werken op de plekken waar de Braziliaanse artsen niet naartoe willen. En verder zijn studenten geneeskunde vanaf 2015 verplicht om twee jaar in publieke ziekenhuizen te werken, vóórdat ze hun diploma krijgen. Het zal moeten blijken of dit daadwerkelijk voor de nodige verbeteringen zorgt.


Zelf heb ik een goede zorgverzekering voor expats. Mocht er iets gebeuren dan kan ik terecht in het duurste particuliere ziekenhuis van de stad, zonder lange wachtlijsten en met genoeg artsen, die vaak in het buitenland hebben gestudeerd. Zo liep ik vorig jaar een oorontsteking op in de jungle. Eenmaal terug in de bewoonde wereld kon ik na één telefoontje dezelfde dag nog langskomen in een privékliniek. Na vijf minuten wachten was ik al aan de beurt, waarna de arts mij in vloeiend Engels uitlegde wat er precies aan de hand was en welke medicijnen ik nodig had.

"Zou haar zus nog hebben geleefd als ze was geholpen in het dure particuliere ziekenhuis?"

En dat terwijl patiënten in publieke ziekenhuizen na urenlang wachten soms sterven op de gang omdat er geen dokter beschikbaar is. Ondanks alle mooie groeicijfers van het afgelopen decennium is dit nog altijd de keiharde realiteit in Brazilië: een enorme kloof tussen arm en rijk. Een kloof die levens kost.

Donderdag belt onze huishoudster op. Haar zus is de dag ervoor overleden en ze wil graag vrij nemen. Het telefoontje laat me niet los. Ik zal het natuurlijk nooit weten, maar één vraag blijft door mijn hoofd spoken. Zou haar zus nog hebben geleefd als ze in het dure particuliere ziekenhuis bij mij om de hoek was behandeld?

@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/kloof-tu ... ost-levens



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » ma jul 22, 2013 22:03

21 juli 2013 06:21
De strijd tussen twee reuzen

"Echt waar?" ... "Waarom in vredesnaam?" Zomaar een greep uit de reacties van Nederlanders op mijn besluit om in São Paulo te gaan wonen. São Paulo, een monsterstad van beton waar altijd file staat. Waarom zou je daar vrijwillig gaan wonen?

Helemaal als je ook de keuze hebt om naar Rio de Janeiro te gaan, met mooie stranden en groene heuvels.

De strijd tussen de twee reuzen Rio de Janeiro (ruim 6 miljoen inwoners) en São Paulo (ruim 11 miljoen inwoners) is te vergelijken met die tussen Amsterdam en Rotterdam, Barcelona en Madrid, en tussen New York en Los Angeles. Een strijd die nooit zal ophouden, en waarbij je het gevoel krijgt dat je wel móet kiezen.


Het is ook een strijd waarbij de nodige vooroordelen om de hoek komen kijken. Zo zien de Carioca's (inwoners van Rio) de Paulistano's (inwoners van São Paulo) bijvoorbeeld als workaholics die niet weten hoe ze van het leven moeten genieten. De Paulistano's op hun beurt vinden de Carioca's vaak maar oppervlakkig en klagen dat ze altijd te laat komen. En dat terwijl er genoeg Carioca’s en Paulistano’s zijn die elkaars stad nog nooit hebben bezocht.

"Er schuilt een kern van waarheid in deze vooroordelen"

Toch moet ik zeggen, zonder iemand te willen beledigen, dat er een kern van waarheid schuilt in deze vooroordelen. Mijn ervaring is dat de Carioca's over het algemeen relaxter en minder met hun werk bezig zijn dan Paulistano's. En ik vind de Carioca's meer 'Latino', afgaand op het volume van hun gesprekken en de weidse armgebaren die daarbij horen. Ze gebruiken trouwens ook een stuk meer scheldwoorden dan de Paulistano's.

Wat me verder opvalt is het verschil in kledingstijlen. Zelfs als het hoogzomer is in São Paulo moet ik vaak zoeken naar mensen in korte broeken met teenslippers. In Rio zie je juist altijd wel iemand op slippertjes over straat slenteren.

Dat Rio onder Nederlandse toeristen de populairste is van de twee, staat als een paal boven water. En nu ik in São Paulo woon, heb ik dan ook vaak het gevoel dat ik mijn keuze voor deze stad moet verdedigen. Maar Rio mag dan misschien meer ontspannen zijn, São Paulo leeft voor mij op een manier die je alleen in echte metropolen voelt. Het is een stad waar alles 24 uur per dag doordendert, en waar altijd iets te doen is: of je nu om 3 uur 's nachts in een restaurant wil eten of om 6 uur 's ochtends een hondje wil kopen.

"São Paulo is het New York van het zuidelijk halfrond"

Voor mij is São Paulo, als stad die nooit slaapt, dan ook het New York van het zuidelijk halfrond. En aangezien New York erg populair is bij Nederlanders is het toch eigenlijk gek dat São Paulo niet wat meer aandacht krijgt. Geloof me, het is echt de moeite waard.

En toch, als liefhebber van São Paulo ben ook ik niet ongevoelig voor de schoonheid van Rio. Het strand, het warmere weer, de Carioca's die altijd doorbabbelen. Ik vind het heerlijk. Ik weet dat ik in november mijn tijdelijke huurappartement in São Paulo moet verlaten. En terwijl ik, op bezoek in Rio, deze week met mijn blote voeten over het warme zand van Copacabana loop, slaat de twijfel weer toe: moet ik hier misschien toch naartoe verhuizen? De innerlijke strijd is bij mij blijkbaar nog niet helemaal gestreden.
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/de-strij ... wee-reuzen



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » di jul 30, 2013 15:07

28 juli 2013 14:38
De paus als popster

"De Brazilianen maakten zelf al de grap dat een Argentijn nog nooit zo enthousiast is onthaald in Brazilië." Zuid-Amerika-correspondent Sandra Korstjens beschrijft de massahysterie bij het bezoek van de paus aan Brazilië.

Elke keer als hij langskomt wordt de menigte gek. Er zijn juichende, gillende en huilende mensen. Shirtjes worden naar hem toegegooid, en de mensen vallen bijna flauw in het gedrang. Ik heb het niet over een beroemde popster of voetballer, maar over de paus. Deze week was hij op bezoek in Brazilië en ik heb zelden zo’n massale gekte gezien. De Brazilianen maakten zelf al de grap dat een Argentijn nog nooit zo enthousiast is onthaald in Brazilië.

In Nederland vergeten we nog wel eens hoe populair de paus in andere delen van de wereld is. Maar het hoofd van de rooms-katholieke kerk is voor miljoenen mensen een ware held. En de in maart gekozen paus Franciscus is vergeleken met zijn voorgangers nog eens extra populair. Hij roept zijn volgelingen op om eenvoudig te leven en geeft zelf het goede voorbeeld. Hij stapte na aankomst op het vliegveld van Rio de Janeiro bijvoorbeeld niet in een dure BMW, maar in een Fiat.

Bovendien staat hij dichtbij de mensen. Zo besloot hij deze week, als een ware nachtmerrie voor zijn beveiligers, regelmatig om zijn pausmobiel uit te komen om mensen de hand te schudden en baby’s op het hoofd te kussen. Tot grote vreugde van de aanwezige katholieken uiteraard.

"Zo werd ik door een dame van middelbare leeftijd bijna van mijn stoeltje getrokken omdat ze zo graag een foto wilde maken"


Ik was zelf onder andere bij zijn eerste rondrit door de stad, meteen na aankomst. Van een slimme en zakelijk ingestelde straatverkoopster had ik een plastic stoeltje gehuurd voor 4 euro. Op die manier had ik met mijn camera een goed uitzicht op de langsrijdende pausmobiel. Maar ik had geen rekening gehouden met de mensen om mij heen die helemaal gek werden toen het zover was. Zo werd ik door een dame van middelbare leeftijd bijna van mijn stoeltje getrokken omdat ze zo graag een foto wilde maken. En toen de paus allang weer weg was, verdrongen de mensen zich voor de laptop van een persfotograaf, om een foto te maken van het scherm met daarop de foto die de fotograaf van de paus had gemaakt.

Hoewel er deze week weinig van te merken is, is het katholieke geloof steeds minder populair in Brazilië. Secularisering speelt hierin een grote rol, maar vooral ook de evangelische kerken die steeds meer bezoekers trekken. De pinkstergemeentes hebben al jarenlang veel succes in de arme wijken. Een belangrijke reden voor hun aantrekkingskracht is dat ze hun aanhangers het paradijs al op aarde beloven en niet pas in het hiernamaals. Veel mensen voelen zich aangetrokken door deze belofte van een snelle oplossing voor hun problemen. Bovendien bereiken ze veel gelovigen via hun populaire televisiekanalen en meezingliedjes.

"De mis in zijn megakerk in São Paulo trekt duizenden mensen en zijn cd’s gaan als warme broodjes over toonbank"

De katholieke kerk probeert intussen op haar beurt steeds meer 'evangelische' middelen in te zetten om de mensen terug de kerk in te krijgen. Het bekendste voorbeeld is Marcelo Rossi. ‘Padre Marcelo’ staat bekend als ‘de zingende priester’. De mis in zijn megakerk in São Paulo trekt duizenden mensen en zijn cd’s gaan als warme broodjes over toonbank.

En ook op het beroemde strand van Copacabana zingen deze week miljoenen katholieken uit volle borst mee met religieuze popliedjes. Terwijl ik deze column schrijf in mijn tijdelijke appartement op 200 meter van het strand, hoor ik de menigte juichen als de paus het podium betreedt. De paus als popster, persoonlijk moet ik er nog steeds aan wennen.

@sandrakorstjens
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/de-paus-als-popster



Gebruikersavatar
dorus
Satehut-specialist
Artikels: 0
Berichten: 1736
Lid geworden op: ma sep 17, 2007 16:40
Locatie: Oisterwijk

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door dorus » di jul 30, 2013 23:50

Michael Schumacher heeft ook reclame gemaakt voor Fiat, ze hebben in deze Frans een goede opvolger gevonden, benieuwd wat het schuift !


Sinds 2001

Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » wo jul 31, 2013 15:55

gratis, Als jij van die mooie verhalen over Brazilië schrijft zal ik ze ook promoten.



Gebruikersavatar
dorus
Satehut-specialist
Artikels: 0
Berichten: 1736
Lid geworden op: ma sep 17, 2007 16:40
Locatie: Oisterwijk

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door dorus » wo jul 31, 2013 23:58

Doe ik al lang, helaas is er geen geld mee te verdienen. Hoewel.. Robert loopt helemaal binnen met dit forum ! Wordt tijjd dat Fly Brasil dit forum ondekt...Wie doet de promotie ?


Sinds 2001

Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » do aug 01, 2013 17:08

Probeer het eens op facebook voor te stellen. https://www.facebook.com/casper.vankralingen.3



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » ma aug 12, 2013 08:51

11 augustus 2013 15:01
Leven in de bubbel

RTL-correspondent in Zuid-Amerika Sandra Korstjens over de 'bubbel' waar rijke Brazilianen in leven.

We rijden langs een metershoge muur met prikkeldraad er bovenop. Bij de poort staat een aantal mannen met brede schouders en pistolen. Via een intercom geven we door wie we zijn en voor wie we komen. Onze namen en het kentekenbewijs van de auto worden genoteerd. Vervolgens moeten we een paar minuten wachten. Uiteindelijk zwaait de poort open en rijden we langzaam naar binnen.

"Toch is het gebouw waarin ik woon niet te vergelijken met de wereld die ik nu ben binnengestapt"

Nee, dit is geen zwaarbewaakte gevangenis. Dit is niet de plek waar moordenaars en overvallers worden opgesloten. Die hoge muur moet ongure types juist buiten de deur houden. Ik ben namelijk op bezoek in één van de vele ‘condominiums’ die Brazilië rijk is.

Een condominium is simpelweg een groep woningen die wordt afgesloten door een hek. De eigenaren van die woningen maken gebruik van gemeenschappelijke voorzieningen. Zelf woon ik op dit moment ook in een condominium: een flatgebouw in São Paulo met een piepklein zwembadje, een feestzaal en 24 uur per dag bewaking.

Toch is het gebouw waarin ik woon niet te vergelijken met de wereld die ik nu ben binnengestapt. Dit condominium is namelijk geen gebouw, maar een hele wijk. En die lijkt in niets op de Braziliaanse buurten die ik verder ken. Ik zie vrijstaande huizen met auto’s op de oprit, keurig bijgehouden tuintjes en fietsende kinderen op straat. Het lijkt wel alsof ik op een filmset rondloop. Het is er rustig en veilig, maar dat komt natuurlijk vooral door die hoge muur met prikkeldraad. Want die staat er om de grote boze buitenwereld weg te houden.

Het grootste deel van de tijd blijven ze in hun rijke wijken waar ze zich in auto’s, of in het geval van de allerrijksten zelfs met helikopters, verplaatsen.


Eigenlijk leven bijna alle rijke Brazilianen in een bubbel. Het grootste deel van de tijd blijven ze in hun rijke wijken waar ze zich in auto’s, of in het geval van de allerrijksten zelfs met helikopters, verplaatsen. Het enige contact met het armere deel van de bevolking verloopt via huishoudsters en portiers. Slechts af en toe komt er een scheurtje in de bubbel. Als een stel overvallers toch een condominium is binnengedrongen bijvoorbeeld.

Zelf woon ik ook in deze bubbel. Omdat het veiliger is en omdat de voorzieningen gewoon in alle opzichten beter zijn. Maar als journalist kom ik er natuurlijk wel regelmatig buiten. In buurten waar je als blond meisje beter niet alleen over straat kunt lopen en waar je met je camera door drugsdealers in de gaten wordt gehouden. Toch zijn dit tegelijkertijd de buurten waar de mensen het vriendelijkst en gezelligst zijn en waar ik de leukste gesprekken heb gehad.

Wat is er dan 'echter' aan een arme wijk dan aan een condominium?

Vaak wordt er gezegd dat deze arme wijken het ‘echte Brazilië’ zijn. Dat vraag ik me af, want wat is er dan ‘echter’ aan een arme wijk dan aan een condominium? Het zijn verschillende werelden, allebei even echt, en misschien ook wel allebei even bizar.

Maar er bestaat geen twijfel over aan welke wereld Brazilianen de voorkeur geven. Want vrijwel elke Braziliaan zal, zodra hij het kan betalen, een hek om zijn huis zetten met een portier erbij. Daardoor zie je nu steeds meer condominiums ontstaan, juist ook in de armere wijken. Dat zijn dan geen vrijstaande huizen met zwembad en een hoog hek er omheen, maar kleine flatjes met een portier en een slagboom. Toch is dit voor veel mensen in ieder geval een begin. Want uiteindelijk wil iedereen de bubbel in.
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenla ... -de-bubbel



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » ma aug 19, 2013 10:50

18 augustus 2013 06:38
Toerist in eigen land

Voor het eerst sinds RTL Nieuws-correspondente Sandra Korstjens in Brazilië woont, gaat ze op pad als toerist. Brazilianen zelf gaan ook steeds vaker op vakantie in eigen land, schrijft Sandra.

Ik sta aan de voet van het beroemde Christusbeeld in Rio de Janeiro. Het metershoge beeld torent boven me uit, stoïcijns wakend over de stad in de diepte. Honderden toeristen verdringen zich intussen om me heen om allemaal dezelfde foto te maken. De persoon met het fototoestel het liefst liggend op de grond om zoveel mogelijk vierkante centimeters in beeld te brengen. De ander met de armen wijd gespreid, net als het standbeeld achter hem.

Ik woon intussen al bijna een jaar in Brazilië en hoewel ik veel plekken heb mogen bezoeken, was dat tot nog toe zelden als toerist. Nu mijn familie op bezoek is ga ik voor het eerst een aantal beroemde toeristische attracties in Rio de Janeiro bekijken. Samen met andere buitenlandse toeristen natuurlijk, maar vooral met heel veel Brazilianen die in eigen land op vakantie zijn. Ook bij het enorme beeld van Christus hoor ik de mensen om me heen vooral Braziliaans Portugees babbelen.

Een bezoek aan de Amazone is voor inwoners van Rio de Janeiro en São Paulo vaak net zo exotisch als voor de meeste Nederlanders
Het aantal Brazilianen dat op vakantie gaat is in de afgelopen tien jaar namelijk meer dan verdubbeld. 90 procent van hen blijft in eigen land. Vanwege de gigantische afmetingen van Brazilië is daar al genoeg te doen. Zo vergeten we vaak dat een bezoek aan de Amazone voor inwoners van Rio de Janeiro en São Paulo vaak net zo exotisch is als voor de meeste Nederlanders. Maar je ziet Braziliaanse vakantiegangers nu ook steeds vaker in andere landen opduiken.


Wat ik al snel in de gaten had is dat je, net zoals je Nederlandse, Amerikaanse en Japanse toeristen altijd snel herkent, Brazilianen op vakantie ook makkelijk kunt spotten. Zie je een groepje luid pratende latino’s, in voetbalshirtjes en op sportschoenen met witte sokken? Dikke kans dat het Brazilianen zijn. In de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires zag ik ze al van verre aankomen. En hoewel Argentijnen gruwen van de kledingkeuze van hun buren, zijn ze tegelijkertijd vaak erg blij met de komst van de Braziliaanse toeristen, die bekend staan als ‘big spenders’.

Met lege koffers naar Miami of New York om zich helemaal suf te shoppen
Ook in de Verenigde Staten zien ze de Braziliaanse vakantiegangers graag komen. Die gaan vaak met lege koffers naar Miami of New York om zich helemaal suf te shoppen. Alles is in de VS namelijk stukken goedkoper dan in Brazilië. Speciaal voor hun Braziliaanse klanten bieden sommige warenhuizen in de VS nu zelfs zomercollecties aan in de Amerikaanse winter. Met uitpuilende koffers vol goedkope Amerikaanse kleding vliegen de vakantiegangers dan uiteindelijk terug naar de hitte van de Braziliaanse zomer.

Toch kunnen de meeste Brazilianen alleen maar dromen van een winkelvakantie in de Verenigde Staten. Want meer dan de helft van de Brazilianen kan helemaal niet op vakantie. En veel mensen werken keihard om eens in de paar jaar hun familie in een andere staat te kunnen bezoeken. Vooral tripjes naar het noordoosten zijn daarom populair, want dat is waar veel mensen uit de lagere klassen in Rio de Janeiro en São Paulo oorspronkelijk vandaan komen.

Heb je heimwee en geen geld voor een ticket? Dan kun je in Rio gelukkig nog terecht op de 'Feira Nordestina', 'de Markt van het Noordoosten'. Deze markt is vooral in het weekend erg populair. Je kunt hier streekgerechten uit het noordoosten eten, handwerk uit de regio kopen en natuurlijk dansen. En heupwiegend op de klanken van Forró, de typische muzieksoort uit het noordoosten van Brazilië, kun je ook heel gelukkig zijn. Daar heb je geen vakantie voor nodig.
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenla ... eigen-land



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » zo aug 25, 2013 16:39

25 augustus 2013 06:18
Creatief met wetten

Brazilië kent een oerwoud aan wetten, maar er is altijd wel een manier te verzinnen om soepel om te gaan met de regels. Dat schrijft RTL Nieuwscorrespondente Sandra Korstjens.

Sigarettenpeuken, frisdrankblikjes, plastic flesjes: sinds deze week kunnen ze je in Rio de Janeiro veel geld kosten. Dat is tenminste het idee achter de nieuwe wet ‘Lixo Zero’, oftewel ‘nul afval’. Het weggooien van afval op straat is in principe overal in de stad verboden, maar in sommige wijken kan het nu een dure grap zijn. Als je wordt betrapt door één van de controleurs moet je tussen de 50 en 1000 euro dokken. Een televisieploeg filmde op de eerste dag dat een man een boete kreeg nadat hij een peuk op straat had gegooid.

De vraag is natuurlijk hoe lang de gemeente de intensieve controles volhoudt. Alleen deze week voor het oog voor de camera’s? Of toch tot aan het WK of misschien zelfs de Olympische Spelen in 2016? Want het is natuurlijk geen toeval dat de wet nu is ingevoerd. Het is een goede pr-stunt van de burgemeester van Rio, die met het oog op het WK en de Olympische Spelen in zijn stad graag laat zien dat hij bezig is om alle problemen aan te pakken. Naast het verwijderen van drugsbendes uit de sloppenwijken horen daar sigarettenpeukjes op straat bij.

Heb je vrienden op de goede plek? Dan heb je een bouwvergunning zo binnen
Het probleem is dat er hier vaak een groot verschil is tussen een wet op papier en een wet in de praktijk. Natuurlijk is dat niet alleen in Brazilië het geval, denk alleen al aan het gedoogbeleid in Nederland. Ik zeg ook niet dat Brazilië een wetteloos land is, integendeel zelfs, er zijn hier zoveel wetten dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Maar het creatief omgaan met wetten is hier wel een stuk normaler. Er bestaan zelfs verschillende uitdrukkingen voor.

Ten eerste is er de uitdrukking: ‘aos meus amigos tudo, aos meus inimigos, o rigor da lei.’ Het betekent zoiets als ‘voor mijn vrienden alles, voor mijn vijanden, de striktheid van de wet.’ Deze uitdrukking geldt vooral voor mensen met macht. Heb je vrienden op de goede plek? Dan heb je een bouwvergunning zo binnen. En rijkeluiszoontjes hoeven zich na het veroorzaken van een dodelijke aanrijding meestal ook weinig zorgen te maken. Laat staan over een weggegooide sigarettenpeuk.


Verder is er de ‘jeito’, letterlijk ‘manier’ of ‘weg’. Voor vrijwel elk probleem is namelijk wel een ‘jeito’ te bedenken, een manier om de regels te buigen of om de wet heen te werken. Je kunt natuurlijk iemand letterlijk wat geld toestoppen, maar een glimlach en een praatje doen hier ook vaak wonderen. Daarna worden alle regeltjes ineens een stuk soepeler geïnterpreteerd. "Zei ik net dat het niet mogelijk was? Nee joh, geen probleem, ik regel het zo voor je!" Of dit bij de afvalcontroleurs ook werkt, weet ik natuurlijk niet. Het kan waarschijnlijk geen kwaad om het te proberen.

Als een wet niet werkt, dan wordt die simpelweg genegeerd
Een andere uitdrukking is ‘a lei não pegou’. Dit betekent simpelweg dat de wet niet bleef plakken, hij werkte dus niet. In andere landen komt dat ook wel eens voor. Denk bijvoorbeeld aan de drooglegging in de Verenigde Staten in de jaren 20 en 30. Daar werd de wet uiteindelijk afgeschaft. In Brazilië gebeurt dat meestal niet. Als een wet niet werkt, dan wordt die simpelweg genegeerd. Vervolgens wordt er gewoon een nieuwe wet bedacht. Met als gevolg dus een oerwoud aan wetten.

Tenslotte is er nog de uitdrukking ‘para inglês ver’, vrij vertaald ‘om aan de Engelsen te laten zien’. Deze uitdrukking stamt uit de 19e eeuw. Engeland wilde de illegale slavenhandel aanpakken. Brazilië zag dat eigenlijk niet zitten, want hun economie werd draaiende gehouden door slavenarbeid. Om van de Engelsen af te zijn, besloten ze toch een verdrag te tekenen. Hoewel de wet al in 1831 werd ingevoerd, besloten de Brazilianen om hem de eerste 20 jaar simpelweg niet na te leven. De ondertekende wet was ‘om aan de Engelsen te laten zien’, voor de show dus.

De burgemeester van Rio wil nu schone straten kunnen showen aan de buitenlanders tijdens het WK en de Olympische Spelen. Maar of de wet ‘Lixo Zero’ in de periodes tussen deze evenementen ook streng wordt nageleefd? Ik betwijfel het. Waarschijnlijk komen de controleploegen vlak van tevoren massaal de straat op. Maar hoe ze het tijdens de evenementen zelf gaan doen lijkt me nog een dilemma. Uiteindelijk werd de invoering van de wet namelijk ook al met een maand uitgesteld. Want in juli was de stad te vol met bezoekers aan de Wereldjongerendagen. En ze konden toch moeilijk al die katholieke jongeren gaan beboeten…

Sandra Korstjens

http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenla ... met-wetten



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » di sep 17, 2013 22:56

15 september 2013 06:54
Een droom van een WK

Correspondent Sandra Korstjens verbaast zich geregeld over het leven in Zuid-Amerika.

Afgelopen dinsdag was een mooie dag voor alle Oranjefans. Robin van Persie scoorde twee doelpunten tegen Andorra en verzekerde Nederland daarmee van een plek op het WK in Brazilië volgend jaar. Het wereldkampioenschap in het land dat voetbal ademt, mooier kan het natuurlijk niet, daar moet je bij zijn. Dat denken ook veel Nederlandse voetbalfans. Want het zoekverkeer naar tickets naar Brazilië nam meteen gigantisch toe. Meer dan drie keer zoveel mensen, ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar, zochten afgelopen week naar tickets naar Rio de Janeiro.

Rio is dan ook de plek die Oranje tijdens het WK als uitvalsbasis zal gebruiken. En bovendien de stad waar de finale wordt gespeeld. Er is alleen één probleem. De kans is vrij groot dat 'we' nooit een wedstrijd in het legendarische Maracanã-stadion in Rio zullen spelen. Je wist het natuurlijk al, maar toch: Brazilië is groot, heel erg groot. In het op vier na grootste land ter wereld wonen zo'n 200 miljoen mensen op een oppervlakte die bijna heel Europa beslaat.

"De reden achter deze logistieke nachtmerrie is dat de overheid zoveel mogelijk Brazilianen de kans wil geven om het WK van dichtbij mee te maken"
Het WK wordt straks gespeeld in twaalf verschillende steden verspreid over dat enorme land. Natuurlijk kom je als ploeg niet in al deze steden, maar in de groepsfase zullen alle teams sowieso drie steden aandoen. De reden achter deze logistieke nachtmerrie is dat de Braziliaanse overheid zoveel mogelijk Brazilianen de kans wil geven om het WK van dichtbij mee te maken. Van het Braziliaanse team, de 'goddelijke kanaries', staat al vast dat ze in São Paulo, Fortaleza en Brasília zullen aantreden. De rest van de deelnemende landen hoort pas tijdens de loting op 6 december waar ze moeten spelen. En door het besluit van de Braziliaanse overheid kan dat zowel in het tropische noorden als in het diepe zuiden zijn.

Tijdens het WK in Duitsland in 2006 waren er ook twaalf speelsteden. Maar het grote verschil is dat de steden nu soms duizenden kilometers uit elkaar liggen. Als je als Oranjefan alle groepswedstrijden wil bezoeken dan wordt dat een dure grap. De twee speelsteden die het dichtst bij elkaar liggen zijn São Paulo en Curitiba met een afstand van zo’n 400 kilometer. Maar helaas is er in de groepsfase geen enkel land dat in allebei de steden speelt. En verwacht wat betreft vliegtickets geen stuntprijzen zoals Europese prijsvechters die geregeld hebben. Brazilië is een duur land. Ondanks de op dit moment gunstige wisselkoers zul je als Nederlandse voetbalfan honderden euro's moeten neertellen om Oranje vanaf de tribune te volgen.

"Qua afstand is het net alsof je eerst in Helsinki en vervolgens in Madrid speelt. Je moet er toch niet aan denken"
Vergeet behalve een dikke portemonnee trouwens ook niet om zowel een dikke sjaal als je zwembroek mee te nemen. Vooral als fan van het ongelukkige land dat straks team 4 in poule E is. Team E4 speelt namelijk op 20 juni in de zuidelijke stad Curitiba. Afgelopen winter (tijdens het WK is het winter op het zuidelijk halfrond) heeft het daar zelfs even gesneeuwd. Vijf dagen later mag E4 aantreden in junglestad Manaus middenin de Amazone, waar de temperaturen die maand kunnen oplopen tot 30 graden met een hoge luchtvochtigheid. Qua afstand is het net alsof je eerst in Helsinki en vervolgens in Madrid speelt. Je moet er toch niet aan denken. Zowel als speler en als fan. Laten we dus hopen dat we het in ieder geval nog tot groepshoofd schoppen. Dan hebben we namelijk de minste kans op een hels reisschema.

Het klinkt nu bijna alsof ik je wil ontmoedigen om straks het WK te bezoeken. Niets is minder waar. Het klopt namelijk dat Brazilianen weten hoe ze een feestje moeten bouwen. En Brazilië is een prachtig land met een enorm gastvrije bevolking. Verder zullen alle stadions, vliegvelden en hotels straks vast op het allerlaatste moment klaar zijn.

Bovendien hoop ik natuurlijk dat Oranje op 13 juli 2014 het Braziliaanse team in een zinderende finale in Rio de Janeiro verslaat. Dromen mag toch? Ik ben alleen bang dat door het systeem van de Brazilianen om alle wedstrijden uit te spreiden over het land, het bijwonen van het WK voor veel Nederlandse voetbalfans ook een droom blijft…

@sandrakorstjens
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/column/s ... van-een-wk



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » ma sep 23, 2013 12:36

22 september 2013 06:40
Het voordeel van een afluisterschandaal

Correspondent Sandra Korstjens verbaast zich geregeld over het leven in Zuid-Amerika.

Het gebeurt niet vaak dat een president een staatsbezoek aan Washington afzegt. Maar de Braziliaanse president Dilma Rousseff besloot deze week op haar strepen te gaan staan: ze reist volgende maand niet af naar de VS. Ook een telefoongesprek van 20 minuten maandagavond met president Obama kon daar geen verandering in brengen.

De ellende begon allemaal toen een Braziliaans actualiteitenprogramma begin deze maand bekendmaakte dat niet alleen allerlei gewone Brazilianen en Braziliaanse bedrijven door de Amerikaanse inlichtingendienst NSA waren afgeluisterd, maar óók de president zelf. Dat bleek uit documenten die door klokkenluider Edward Snowden waren gelekt.

President Dilma was woedend en dreigde al vrij snel haar geplande staatsbezoek aan de Verenigde Staten af te blazen. Alleen excuses van Obama konden het bezoek nog redden. Maar die kwamen niet. Ook niet tijdens het telefoongesprek van maandagavond.

"Terwijl de rest van de wereld weinig doet tegen de afluisterpraktijken van de NSA, houdt president Dilma voet bij stuk"

De officiële verklaring luidde vervolgens dat de presidenten in overleg hadden besloten om het staatsbezoek uit te stellen. Het bezoek is dus officieel niet afgezegd door Dilma, maar uitgesteld door beide presidenten.

Het is misschien een beetje een slappe diplomatieke formulering van wat in mijn ogen een opvallend en handig gekozen statement van de Braziliaanse president is. Want terwijl de rest van de wereld weinig tot geen actie onderneemt tegen de afluisterpraktijken van de NSA, durft president Dilma tenminste voet bij stuk te houden. En dus gaat ze niet naar Washington. Tot grote vreugde van veel Brazilianen.

Eigenlijk komt dat Dilma erg goed uit. Na alle protesten in Brazilië is haar populariteit namelijk flink gedaald. Een bezoek aan de VS na de onthullingen over de spionage van de NSA maakte haar in de ogen van veel Brazilianen nog zwakker. Door het bezoek af te zeggen weet ze haar imago juist weer een beetje op te poetsen. En dat is belangrijk, want 2014 is een verkiezingsjaar en Dilma wil graag een tweede termijn als president van Brazilië.

Bovendien is het niet zo dat Dilma nu alle betrekkingen met de VS in gevaar brengt. Tijdens het staatsbezoek stonden er namelijk geen belangrijke beslissingen op de agenda. Ironisch genoeg was het bezoek vooral bedoeld als blijk van respect van de VS voor Brazilië, dat zich steeds meer als grootmacht profileert. Dat is dus faliekant mislukt.

"De president heeft er weinig trek in dat haar mail opnieuw wordt gelezen"

President Dilma heeft het uiteindelijk slim gespeeld door vooral zichzelf weer wat beter op de kaart te zetten. En er wordt al hard gewerkt aan maatregelen om het bespioneren van Brazilianen voortaan lastiger te maken. De president heeft er weinig trek in dat haar mail in de toekomst opnieuw wordt gelezen.

De Braziliaanse regering wil daarom naar aanleiding van het spionageschandaal een nieuwe wet invoeren die internetbedrijven zoals Google en Facebook verplicht om gegevens die in Brazilië zijn verzameld, ook binnen Brazilië op te slaan.

Om dat idee te promoten zal president Dilma naar verwachting komende week de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York toespreken. En zo gaat Dilma alsnog naar de VS, maar dan wel met opgeheven hoofd.
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/column/s ... rschandaal



Plaats reactie