Brazilië Forum

Brazilie Nieuws: Lazy Sunday Afternoon
by Redactie



Zondag in Brazilië. Naast gebruikelijke bezigheden als een familiebezoek, al dan niet met bier en churrasco (barbecue), een dagje aan het strand, een voetbalwedstrijd, een ander uitstapje, bestaat de voornaamste bezigheid van vele Brazilianen het kijken naar de televisie. Wie beschikt over de mogelijkheden om een leuke film te bekijken, of een serie te ‘bingewatchen’ via een service...

Read more

Het is de oude generatie 65+ die met deze troep is opgegroeid en nog steeds heerlijk vindt. Schoonouders hebben ruim 2 jaar bij ons ingewoond en die moesten het natuurlijk volgen, zaten ruim op tijd al op de bank, ook Zaterdag was/is er nog zo´n volksheld. Voor mij de periode dat ik blij was als het weekend weer voorbij was. Ben bang dat de meeste van deze voor sommige tv helden pas stoppen als ze overlijden.
De jongere generatie zeg massaal zijn TV cabo op, abonneert zich op netflix of deelt een account met vrienden

Ben bang dat de meeste van deze voor sommige tv helden pas stoppen als ze overlijden.

Ik kan me herinneren dat de kapitein toen wij voor Rio voeren me bij zich riep en op een vreemd aandoend soort zwart/wit tv toestel met allerlei ongewone knoppen eraan en met een sneeuwend beeld, Sílvio Santos liet zien en vertelde dat dit een zeer populair programma was in Brazilië.

Later, in de jaren 80 vertelde een collega toen ik op de vrijdagmiddag met hem meereed dat zijn maandagdepressie al op de zondagmiddag begon als hij de stem van Faustão hoorde. Irritant ook dat deze kerel zijn programma altijd schreeuwend presenteert en dat in een land met open ramen! Maar, eerlijk is eerlijk, juist door die open ramen merk je dat er steeds minder mensen naar zijn programma kijken.

"Het is de oude generatie 65+ die met deze troep is opgegroeid en nog steeds heerlijk vindt"

Ook jongeren vinden deze troep nog altijd heerlijk, maar naar mijn gevoel voornamelijk uit een lagere sociale klasse. Het zou interessant zijn om de resultaten te kennen van een peiling naar het kijkgedrag van de Brazilianen. Ik ben er zo goed als zeker van dat het publiek van dergelijke pulp voornamelijk of voor een groot deel uit laaggeschoolden bestaat. Rodrigo Faro en/of Luciano Huck verstaan de kunst om dat publiek emotioneel te overweldigen, meer, de mensen worden uitgenodigd om hun ellende te melden zodat de producers een keuze kunnen maken. Uiteraard wordt er altijd gekozen voor een tranen-opwekkend verhaal.

Een stokoude roestbak uit de jaren zeventig wordt gerestaureerd door een ploeg professionals en verschijnt als een glanzend nieuwe oldtimer, inclusief een nieuwe motor, een stereo, knuffelstoelen en leuke lichtjes. De voormalige "Lata Velha" wordt pas getoond en overhandigd nadat de eigenaar zichzelf bewijst in een of ander onnozel spelletje, of een liedje zingt wat hij anders enkel zou doen als hij strontzat is.

Een straatarme oma uit de sertão van Ceará met een kroostrijk gezin woont in een vervallen krotwoning. Rodrigo Faro gaat haar opzoeken, vermomd. Na wat plagerijen trekt hij zijn masker af: Je werd uitgekozen om deel te nemen aan mijn programma en je zal nationaal gezien worden! Resultaat: tranen met tuiten, omhelzingen, het is Rodrigo!!!. Even later zit oma in een vliegtuig (nooit eerder gevlogen) en nog wat later wordt zij geconfronteerd met het opgezweepte publiek in het programma van Rodrigo, door hem bestempeld als "plateia". De rest: wat onnozele spelletjes waarin iemand van de familie, bij voorkeur kinderen, "iets moeten doen dat punten oplevert". Genoeg punten behaald? Dan volgt de beloning. Terug naar Ceará waar Rodrigo op het punt staat om het gordijn te laten ophalen voor de gerenoveerde krotwoning van oma. Uiteraard wordt dat spannend moment nog even uitgesteld en krijgt de kijker weer enkele minuten reclame door zijn strot geduwd. Wanneer je bijna vergat waarom het ging, verschijnt hij weer en kan het aftellen beginnen. Het gordijn wordt opgehaald en daar is de nieuwe woning, in een recordtempo gebouwd door een ploeg professionals, inclusief architect. Oma bezwijmt, de rest ook. Volgt: een bezoek aan het nieuwe huisje waarbij alles in details getoond wordt, inclusief de nieuwe "churrasco", dit alles afgewisseld met beelden "hoe het daarvoor uitzag". Emotie, emotie.

Meteen daarna is het de beurt aan Domingo Espetacular (Spectaculaire Zondag), gepresenteerd door (o.m.) Paulo Henrique Amorim (77), een andere dinosaurus die steevast op het scherm verschijnt met zijn linkerhand in zijn broekzak. Wat die daar precies vasthoudt weet ik niet, wellicht iets spectaculairs.