Sandra Korstjens.

Alles wat je maar kwijt wil over Brazilië.
Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » do okt 01, 2015 14:08

01 oktober 2015 01:09
Op de foto met je bewusteloze patiënt

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Stel je eens voor: je moet geopereerd worden in het ziekenhuis en je wordt onder narcose gebracht. Opengesneden en met allerlei slangetjes in je lichaam lig je op de operatietafel. Dan besluit de arts om even een fotootje te maken met zijn mobiel en de foto op Facebook of Instagram te zetten. Want jouw operatie kan zomaar een hoogtepunt in z’n carrière zijn of juist een saaie routineklus, en dat moet natuurlijk wel worden vastgelegd.

"Die code verbiedt artsen om selfies of andere foto’s op sociale media te zetten waarbij de patiënt in beeld is."
Belachelijk? Zeker weten. Maar helaas blijkt dit in Brazilië tegenwoordig zo vaak te gebeuren dat de Federale Medische Raad zich deze week geroepen voelde om een nieuwe code in het leven te roepen. Die code verbiedt artsen om selfies of andere foto’s op sociale media te zetten waarbij de patiënt in beeld is. Het overtreden van de code kan leiden tot straf voor de artsen.

Cijfers werden niet gegeven door de Raad, maar de omstreden selfies schijnen de laatste jaren steeds vaker te worden gemaakt en verspreid. Braziliaanse media laten verschillende voorbeelden zien. Zoals een foto op Instagram van een patiënte die nog buiten bewustzijn is, met het bijschrift van de arts: 'Mijn eerste alleen uitgevoerde ooglidcorrectie!'

Collega Peper Hofstede schreef deze week al over het gevaar van het maken van selfies. De behoefte van mensen om zichzelf zo interessant mogelijk vast te leggen, kan blijkbaar rampzalige gevolgen hebben. De trend van selfies in de operatiekamer is dan wel niet gevaarlijk voor de maker, het is de vraag of dat ook voor de patiënt geldt. Het is op z’n minst enorm ongepast.

Het deed me denken aan het verhaal uit de VS van een patiënt die per ongeluk geluidsopnames had gemaakt tijdens zijn operatie. Na afloop hoorde hij hoe hij werd uitgescholden en beledigd. Het leverde hem uiteindelijk wel een schadevergoeding van een half miljoen dollar op. Maar ik vraag me door dit soort verhalen af wat er in vredesnaam allemaal gebeurt in operatiekamers.

"Het nemen van de foto’s is blijkbaar geen probleem, maar het verspreiden ervan op sociale media wel."
De nieuwe Braziliaanse code moet dienen als een waarschuwing voor de artsen. Maar de Medische Raad geeft duidelijk aan dat het geen totaalverbod op foto's in de operatiekamer is. En daar begrijp ik eerlijk gezegd helemaal niets van. Het nemen van de foto’s is blijkbaar geen probleem, maar het verspreiden ervan op sociale media wel.

Toch lijkt het ongevraagd een foto van iemand nemen me minstens zo kwalijk. Helemaal als die persoon buiten westen op de operatietafel ligt. Of je de foto nu op internet zet of niet. En wat doet een arts eigenlijk sowieso met zijn mobiele telefoon in de operatiekamer? Of ik nu wel of niet in beeld ben op een foto: je mag toch verwachten dat hij tijdens een operatie wel andere dingen aan zijn hoofd heeft dan de hoeveelheid likes die zijn foto op Facebook gaat opleveren.

@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... ze-patient



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » wo nov 04, 2015 15:57

08 oktober 2015 04:41
Het onvermijdbare clichébeeld

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Het is een van die onderwerpen waar je als correspondent in Latijns-Amerika niet omheen kunt: geweld. Net als andere negatieve cliché onderwerpen over dit continent, zoals armoede en corruptie. Het zijn inderdaad clichébeelden, maar dat betekent niet dat ze geen deel uitmaken van de werkelijkheid. En juist daarom is het berichten erover vaak zo lastig.

Volgens het woordenboek is een cliché een 'overbekende waarheid' of een 'dooddoener'. Vanuit journalistiek oogpunt zou een cliché onderwerp dan ook afgezaagd zijn, iets dat allang bekend is bij de lezer of kijker. Eigenlijk zijn het de onderwerpen die je liever vermijdt als correspondent.

"Natuurlijk word je hier echt niet op elke straathoek beroofd​."
Nu kun je je natuurlijk in eerste instantie afvragen of al die clichébeelden wel kloppen. Vaak reageren Europese bezoekers in Brazilië verrast. Zo voelen ze zich hier een stuk veiliger dan ze hadden verwacht. Want natuurlijk word je hier echt niet op elke straathoek beroofd. Wat simpele voorzorgsmaatregelen zijn vaak genoeg om een heleboel ellende te voorkomen. Helemaal als je gewoon op de gebaande toeristenpaden blijft.

Je zou dan ook kunnen zeggen dat het mijn taak is om het clichébeeld van Brazilië en Latijns-Amerika bij te stellen. Te laten zien dat er ook een andere kant aan het verhaal zit. Daar ben ik het helemaal mee eens. Want als er iets is dat ik niet wil doen, dan is het wel uitsluitend vooroordelen bevestigen en angst aanwakkeren. Alleen is er een probleem. Regelmatig duiken er verhalen op die compleet aan het bestaande clichébeeld voldoen. En die zeker niet minder correct of nieuwswaardig zijn.

"Zeker acht mensen worden per dag doodgeschoten door de Braziliaanse politie. Belachelijk veel."
Deze week bijvoorbeeld werden er nieuwe schokkende cijfers bekend gemaakt over politiegeweld in Brazilië. Wat blijkt: alleen al in 2014 werden minstens 3022 mensen door de Braziliaanse politie doodgeschoten. Zeker acht per dag. Waarschijnlijk zijn het er zelfs nog meer, omdat een aantal staten geen cijfers hebben vrijgegeven. Nu wonen er 200 miljoen mensen in Brazilië, maar acht per dag is gewoon belachelijk veel.

En dan hebben we het nog niet eens over het totale aantal geweldsdoden in Brazilië. Dat zijn er jaarlijks meer dan 50.000. Meer mensen dan in veel oorlogen en officiële conflictgebieden om het leven komen.

Het zijn cijfers waar je niet aan voorbij kunt gaan. En die tegelijkertijd het beeld dat veel Nederlanders over dit land hebben bevestigen. Of ik het nu leuk vind of niet: als correspondent in Brazilië is geweld voorlopig een terugkerend, onvermijdelijk en vooral belangrijk onderwerp. Want het clichébeeld over een land kan ook gewoon de keiharde dagelijkse realiteit zijn.

@sandrakorstjens
http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... lichebeeld



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » wo nov 04, 2015 15:59

15 oktober 2015 05:00
De ongekroonde Braziliaanse bierkoning

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Het was de afgelopen weken weer tijd voor lederhosen, bratwurst en bier. Je begrijpt het al, ik heb het over het Oktoberfest. Maar niet alleen in München gaan vrouwen in Dirndl jurkjes elk jaar los op Duitse hoempapa-muziek. Een van de grootste Oktoberfesten ter wereld vindt namelijk plaats in Brazilië.


Het stadje Blumenau wordt elke oktober ruim twee weken lang overspoeld door feestvierende Brazilianen. Die locatie is geen toeval trouwens, want het stadje werd in 1850 gesticht door een klein groepje Duitse immigranten. Die toen nog niet konden vermoeden dat tegenwoordig elk jaar zo’n half miljoen mensen naar het zuiden van Brazilië zouden afreizen om mee te brullen met ‘Ein Prosit’.





Net als op elk ander Oktoberfest gaan er ook in Blumenau liters bier doorheen. Vorig jaar om precies te zijn 531.159,2 liter, aldus de organisatie. Brazilië is natuurlijk niet voor niets een van de grootste afzetmarkten voor bier ter wereld.

Veel Brazilianen brengen hun vrije dag het liefst door op plastic stoeltjes op de stoep van een barretje, samen met hun vrienden en een grote fles bier op tafel. Zo’n fles deel je met z’n allen terwijl de volgende al in een emmer met ijs ligt te wachten. En tijdens het jaarlijkse carnaval zijn het niet de caipirinha’s die het beste verkopen, maar de Braziliaanse blikjes bier.

Een bierreus van gigantische proporties
Wat veel mensen niet weten is dat Brazilië niet alleen een gigantische afzetmarkt is wat betreft bier, het land is ook een enorm belangrijke speler op het gebied van de productie van het gouden vocht.

Deze week werd bekend dat de grootste bierbrouwer ter wereld, Anheuser-Busch InBev, gaat fuseren met SABMiller, de huidige nummer twee. En hoewel Anheuser-Busch InBev vaak een Belgisch bedrijf wordt genoemd, zijn het de Brazilianen die er een stevige vinger in de pap hebben.

InBev ontstond in 2004 namelijk uit een fusie van het Belgische Interbrew en het Braziliaanse AmBev. In 2008 nam het bedrijf het Amerikaanse Anheuser-Busch over. En nu is SABMiller dus aan de beurt. Daardoor ontstaat een bierreus van gigantische proporties.

En een van de belangrijkste mannen achter de overname is niemand minder dan de Braziliaanse miljardair Jorge Paulo Lemann. Deze voormalig tenniskampioen is de rijkste man van Brazilië met een geschat vermogen van 25,6 miljard dollar.

De ongekroonde Braziliaanse bierkoning is namelijk geheelonthouder.
Lemann werd rijk als bankier en is intussen een expert in grote lucratieve overnames. Zo kocht hij in 2010 Burger King en samen met Warren Buffet nam zijn investeringsmaatschappij 3G Capital in 2013 Heinz over. Een maaltijd met een hamburger van Burger King met Heinz ketchup en een Budweiser erbij, is daardoor een stuk Braziliaanser dan je op het eerste gezicht zou denken.

Door de overname van SABMiller krijgen straks nog veel meer bieren een Braziliaans tintje, waaronder het Nederlandse Grolsch. Lemann wordt dan ook wel de koning van het bier genoemd. Ironisch genoeg houdt de gezondheidsfreak het zelf liever bij een glas water. De ongekroonde Braziliaanse bierkoning is namelijk geheelonthouder.

@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/binnenla ... bierkoning



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » wo nov 04, 2015 16:00

22 oktober 2015 01:30
House of Cards in het echt

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Doden zijn er – voor zover ik weet – nog niet gevallen. Maar verder lijken de ontwikkelingen in de Braziliaanse politiek verdacht veel op een spannend seizoen in de populaire Netflix-serie House of Cards. Het Binnenhof is een oase van orde en rust, vergeleken met de chaos die in de Braziliaanse hoofdstad Brasilia heerst.

Iedereen die House of Cards weleens heeft gezien, weet dat Frank Underwood ​in de serie de oppermachtige spin is in het web dat Washington heet. In Brasilia is het Eduardo Cunha die het politieke spel als geen ander beheerst. De sluwe en meedogenloze Cunha is sinds begin dit jaar voorzitter van het Huis van Afgevaardigden en heeft zichzelf daarmee op een van de invloedrijkste posities gemanoeuvreerd.

"Hij beslist dus in feite over de politieke toekomst van de president, zijn grote vijand."
Net als in de Verenigde Staten is de voorzitter de derde in lijn voor het presidentschap. Bovendien beslist Cunha welke wetsvoorstellen worden behandeld − en dus ook welke hij achterin de la legt.

Juist die rol is op dit moment cruciaal. De oppositie probeert al maanden om de Braziliaanse president Dilma Rousseff te laten afzetten. Vanwege haar vermeende betrokkenheid bij een groot corruptieschandaal rondom het staatsoliebedrijf Petrobras, én omdat er gesjoemeld zou zijn met de begroting in 2014. Gisteren werd opnieuw een verzoek ingediend om een afzettingsprocedure tegen haar te starten.

En wie beslist of dat verzoek behandeld gaat worden in het Huis van Afgevaardigden? Je raadt het al: Eduardo Cunha. Hij beslist dus in feite over de politieke toekomst van de president, zijn grote vijand.

Het ligt voor de hand dat hij het voorstel zo snel mogelijk op tafel legt. Maar er is een probleem: Cunha ligt sinds kort zelf ook onder vuur in de Petrobras-affaire. De voorzitter wordt ervan beschuldigd 5 miljoen dollar aan smeergeld te hebben aangenomen. Vorige week bleek dat Cunha en zijn gezin vier geheime bankrekeningen in Zwitserland hadden.

Het lijkt dus bijna een grap dat uitgerekend Cunha over de toekomst van Rousseff kan beslissen. Maar precies die positie zorgt ervoor dat hij nog altijd de touwtjes in handen heeft. Hoewel zijn tegenstanders in zowel de oppositie als de regering het liefst zouden zien dat hij vertrekt, heeft voorlopig iedereen hem nodig: de oppositie om de afzettingsprocedure aan te zwengelen, en Rousseff om dat te voorkomen.

"Genoeg cliffhangers voor de volgende aflevering. Ik pak de popcorn er alvast bij."
Intussen heeft Cunha geen haast. Hij weet als geen ander dat, zodra het nieuwe voorstel erdoorheen is, zijn eigen rol is uitgespeeld. Dus sleept de politieke crisis in de hoofdstad zich voort, terwijl de economische crisis in Brazilië steeds groter wordt. Want geregeerd wordt er intussen nauwelijks meer.

De vraag is nu of dit de laatste stuiptrekkingen van Cunha zijn, of dat de voorzitter zich hier toch uit weet te redden. Net als Frank Underwood dat ook keer op keer voor elkaar kreeg in House of Cards. En gaat president Rousseff het uiteindelijk redden of niet? Genoeg cliffhangers voor de volgende aflevering. Ik pak de popcorn er alvast bij.

@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... s-het-echt



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » wo nov 04, 2015 16:01

29 oktober 2015 02:38
Alleen trots tijdens het boomstamrennen?

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Vergeet het WK voetbal van vorig jaar en de Olympische Spelen van 2016. Op dit moment vindt in Brazilië een heel ander sportevenement plaats. Met een aantal bijzondere onderdelen op het programma: boomstamrennen, touwtrekken en xikunahity, een soort voetbal, maar dan met je hoofd.

Toch zijn het eigenlijk niet de sporten, maar de deelnemers die de meeste aandacht trekken. Zo’n 2000 leden van tientallen inheemse stammen uit de hele wereld zijn deze week afgereisd naar de Braziliaanse stad Palmas voor de eerste ‘Inheemse Wereldspelen’. Het evenement wordt ook wel de Olympische Spelen voor inheemse volkeren genoemd.

"Het is een fascinerend en kleurrijk schouwspel van hoofdtooien, beschilderde lichamen en andere lichaamsversieringen."
Rusland, de Verenigde Staten, Nieuw-Zeeland, Ethiopië en de Filipijnen zijn slechts enkele van de landen die delegaties naar Brazilië hebben gestuurd. Bovendien doen er meer dan 20 verschillende groepen uit Brazilië zelf mee aan het evenement. Het is een fascinerend en kleurrijk schouwspel van hoofdtooien, beschilderde lichamen en andere lichaamsversieringen.

Maar net als bij de andere sportevenementen is er ook in Palmas sprake van kritiek en protesten. Verscheidene Braziliaanse stammen kondigden begin deze maand al aan het toernooi te boycotten. Sommige indianen hebben moeite met het geld dat wordt uitgegeven aan deze Spelen, terwijl Brazilië te maken heeft met een economische crisis.

Tegelijkertijd speelt er nog een heel ander probleem. Door het evenement lijkt het namelijk alsof alles koek en ei is wat betreft de situatie van de inheemse volkeren in Brazilië. Maar dat is helaas absoluut niet zo.

"Op sommige plekken lijkt het zelfs wel oorlog tussen indianen die het wachten zat zijn en doodseskaders die door rijke grootgrondbezitters worden ingehuurd om de indianen van het land weg te houden."
Al jaren voeren inheemse stammen een felle strijd om hun voorouderlijke gronden terug te krijgen. Vaak is de grond in handen van boeren, en die zijn niet van plan om het land zomaar op te geven. Op sommige plekken lijkt het zelfs wel oorlog tussen indianen die het wachten zat zijn en doodseskaders die door rijke grootgrondbezitters worden ingehuurd om de indianen van het land weg te houden. Twee maanden geleden nog werd indianenleider Semião Vilhalva doodgeschoten, nadat hij samen met een paar honderd stamleden hun voorouderlijke grond had herbezet.

Tot grote woede van veel Braziliaanse indianen lijkt hun situatie binnenkort nog eens extra te verslechteren. Terwijl in Palmas de verschillende inheemse culturen werden gevierd, stemde een speciale commissie in de hoofdstad Brasilia deze week in met een voorstel om de grondwet te wijzigen.

"Allemaal inheems? Dan zou het toch tijd worden dat de Brazilianen weer echt trots worden op hun inheemse culturen."
Als de wijziging er daadwerkelijk komt, zal voortaan het Congres besluiten nemen over het demarcatieproces, de afbakening en teruggave van het grondgebied van de verschillende inheemse groepen in het land. En wie hebben een dikke vinger in de pap in het Congres? De Braziliaanse boeren, de grote vijanden van de indianen…

De slogan van de Inheemse Wereldspelen is: ‘In 2015 zijn we allemaal inheems’. Maar de meeste Braziliaanse indianen leven in grote armoede en hebben te maken met discriminatie, ziektes en mensenrechtenschendingen. Allemaal inheems? Dan zou het toch tijd worden dat de Brazilianen weer echt trots worden op hun inheemse culturen. En niet alleen juichen tijdens het boomstamrennen.

@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... stamrennen



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » za nov 07, 2015 01:13

05 november 2015 04:41
Mijn naam is Biet. Agrarische Biet

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

'Hoe heet ze?' Tientallen, misschien wel honderden keren heb ik deze vraag de afgelopen tijd gehoord. Brazilianen hoefden maar één blik op mijn dikke en overduidelijk zwangere buik te werpen, en ik wist al hoe laat het was.

In Nederland is de naam van het ongeboren kind vaak het best bewaarde geheim van veel zwangere stelletjes. Maar hier in Brazilië wordt daar niet zo moeilijk over gedaan. Al vroeg in de zwangerschap verkondigen aanstaande moeders trots dat ze in verwachting zijn van bijvoorbeeld João of Fernanda.

"Het is toch een hele verantwoordelijkheid om een beetje leuke naam aan je kind mee te geven."
Ik vind het vooral altijd knap dat ze daar zo snel uit zijn, aangezien mijn man en ik maandenlang hebben nagedacht over de juiste naam. Het is toch een hele verantwoordelijkheid om een beetje leuke naam aan je kind mee te geven.

Wat precies een leuke naam is, daar verschillen de meningen natuurlijk over. Ik had zelf in ieder geval een soort wensenlijstje in mijn hoofd: het leek me handig als zowel Brazilianen als Nederlanders de naam een beetje fatsoenlijk kunnen uitspreken. En tegelijkertijd moest hij niet al te vaak voorkomen in zowel Nederland als Brazilië, maar ook weer niet te apart zijn.

Toch zou ik me over dat laatste in Brazilië eigenlijk geen zorgen hoeven te maken. Want als ik ergens veel vreemde namen ben tegengekomen, dan is het hier wel. Ik geef toe, ook in Nederland krijgen kinderen de laatste jaren steeds vaker bijzondere namen mee. En vorige maand brak iedereen nog zijn tong over Xess Xava. Maar in Brazilië zijn dit soort originele namen al heel lang de normaalste zaak van de wereld.

"Waarom zou je je kind eigenlijk naar een persoon vernoemen? Het kan ook heel anders."
Het mooist vind ik altijd de vernoemingen. In bepaalde lagen van de Braziliaanse bevolking wordt het gezien als chic om je kind dezelfde naam mee te geven als bijvoorbeeld een Amerikaanse beroemdheid. Maar dan wel nét iets anders geschreven. Zo zijn er Brazilianen die door het leven gaan als Hericlapiton da Silva (Eric Clapton), Maicon Jakisson de Oliveira (Michael Jackson) en Marili Monrói (Marilyn Monroe).

Of waarom zou je je kind eigenlijk naar een persoon vernoemen? Het kan ook heel anders. Wat dacht je bijvoorbeeld van Agrícola Beterraba (Agrarische Biet) en Colapso Cardíaco (Hartstilstand).

Maar je hebt altijd baas boven baas. Laatst las ik het verhaal van een familie uit het noordoosten van het land. De vader van het gezin, João de Deus da Silva, had altijd een hekel gehad aan zijn in Brazilië doodgewone naam. Dus besloot hij het voor zijn kinderen over een andere boeg te gooien, zodat ze nooit verward zouden worden met iemand anders. Zijn zeven kinderen moeten het dan ook doen met onuitspreekbare voornamen zoals Jhoeicileifranklinsheixe, Jhaesneanflayquisheideix en Jhartchankeulamar.

Ik kan alvast verklappen dat mijn dochter zo in ieder geval niet gaat heten. Wat haar naam dan wel wordt? Dat blijft nog even geheim. Hoe gek de Brazilianen dat dan ook weer vinden.

Sandra Korstjens
http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... ische-biet



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » za nov 14, 2015 19:46




Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » vr nov 20, 2015 00:25

19 november 2015 01:55
Vrijwillig geplande snijpartijen

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

'Elk weekend is het hier topdrukte'. Samen met twee andere zwangere dames en hun aanhang loop ik over de kraamafdeling van een van de meest luxe ziekenhuizen van São Paulo. Als ik de vertegenwoordiger van het ziekenhuis verbaasd aankijk, legt hij uit: "Veel vrouwen plannen hun bevalling op vrijdag, zodat de familie in het weekend meteen op kraambezoek kan komen."

"Keizersneden zijn hier al zo lang ingeburgerd dat zwangere vrouwen vaak niemand kennen die wel natuurlijk is bevallen"
Brazilianen staan over het algemeen niet bepaald bekend om hun strakke planning. Maar als het op bevallen aankomt, laten vooral veel rijke Braziliaanse vrouwen opeens niets aan het toeval over.

Het land kent dan ook een van de hoogste percentages van keizersneden ter wereld. Vooral in particuliere ziekenhuizen is deze manier van bevallen populair: meer dan 80 procent van de baby’s wordt daar door middel van een operatie geboren. Terwijl dat volgens de Wereldgezondheidsorganisatie slechts in 15 procent van de gevallen nodig is.

Een 'epidemie' noemen tegenstanders het. Eén van de redenen is het feit dat veel vrouwen enorm bang zijn voor de pijn van een bevalling. Keizersneden zijn hier al zo lang ingeburgerd dat zwangere vrouwen vaak niemand kennen die wel natuurlijk is bevallen.

Maar veel artsen zijn minstens zo schuldig aan al die snijpartijen. Want waarom zou je uren wachten tot een vrouw eindelijk klaar is om te persen, als je met een operatie van maximaal een uur net zo veel of zelfs meer kunt verdienen? Bovendien: je zal net zien dat de weeën van jouw patiënt tijdens de kerstmaaltijd of de verjaardag van je vrouw beginnen. Dat is natuurlijk niet handig.

Ik zat eerst ook bij zo'n gynaecoloog. Hij beweerde natuurlijke bevallingen te doen, maar bleef vaag over hoeveel hij er dan precies deed. Het enige getal dat ik los wist te peuteren, was dat hij zo'n 50 bevallingen per maand deed. 50! En dat dan naast de controles die hij ook nog uitvoerde. Op dat moment begonnen de alarmbellen al te rinkelen.

In principe vind ik dat iedereen zelf over zijn lijf mag beslissen. Dus ook of je een keizersnede of juist een natuurlijke bevalling wilt. Maar in veel gevallen is er, door bijvoorbeeld slechte voorlichting, geen sprake van een vrije keuze. Dan roept de arts aan het einde van je zwangerschap opeens dat een keizersnede toch echt de enige optie is.

"Nog vijf dagen voordat de nieuwe lading arriveert voor de zorgvuldig geplande bevallingen"
De Braziliaanse overheid probeert nu steeds meer maatregelen in te voeren om het aantal keizersneden te beperken. Zo moeten artsen sinds een paar maanden kunnen aantonen dat een ingreep echt medisch noodzakelijk was. Of de vrouw moet vooraf een verklaring hebben ondertekend dat ze akkoord gaat met een keizersnede.

Toch had ik zelf weinig vertrouwen meer in mijn eerste arts. Op zoek naar een nieuwe gynaecoloog stuitte ik op een vrij select groepje van artsen in deze miljoenenstad dat er om bekend staat uitgesproken voorstander te zijn van natuurlijke bevallingen. Veel zijn het er nog steeds niet. Voorlopig zie ik de bevallingscultuur hier dan ook niet zomaar veranderen.

Op de maandagmiddag dat ik een rondleiding krijg over de kraamafdeling van het ziekenhuis van mijn keuze, is het er in ieder geval verdacht rustig. De weekenddrukte is net voorbij. Nog vijf dagen voordat de nieuwe lading arriveert voor de zorgvuldig geplande bevallingen.

@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... ijpartijen



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » do nov 26, 2015 12:01

6 november 2015 05:33
De zwarte longen van de wereld

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Ik herinner me vooral veel zweet, benauwdheid en het feit dat ik bijna van mijn stokje ging door de hoge luchtvochtigheid. Bovendien nam ik als souvenir een pijnlijke oorontsteking mee naar huis.

Mijn ervaring met de Braziliaanse Amazone kun je dan ook moeilijk gezond noemen. Toch is juist dit enorme stuk jungle van levensbelang voor de gezondheid van de aarde en dus ook voor mij. Het gebied wordt niet voor niks 'de longen van de wereld' genoemd.

"Door jarenlange illegale ontbossing is zo’n twintig procent van het regenwoud verdwenen"
Helaas voor ons allemaal zijn die longen door de jaren heen steeds meer gaan lijken op die van een verstokte kettingroker. Door jarenlange illegale ontbossing is zo’n twintig procent van het regenwoud verdwenen. Bomen zijn omgehakt en de restanten platgebrand. Allemaal zodat de grond gebruikt kan worden voor veeteelt en landbouw.

Dat dit een groot probleem is, weten we natuurlijk al jaren. Net zoals iedereen allang begrijpt dat al die uitlaatgassen op de A2 ook niet bepaald goed zijn voor het milieu. En de smerige fabrieken in industrielanden helpen ook niet mee.

Om oplossingen te bedenken voor al die problemen en om afspraken te maken, komen volgende week in Parijs meer dan honderd regeringsleiders bij elkaar voor de jaarlijkse klimaatconferentie van de Verenigde Naties. Een belangrijke editie dit keer, want na twee weken moet er een nieuw klimaatakkoord op tafel liggen. De opvolger van het Kyoto-protocol dat in 2020 afloopt.

Als een van de grootste landen ter wereld en het land met het meeste regenwoud op aarde, is Brazilië een belangrijke speler op het gebied van klimaatverandering. Hun aanpak van de problemen is van belang voor ons allemaal.

"Hoe houd je de controle over een grotendeels onbewoond gebied ter grootte van West-Europa?"
Vooruitlopend op de top zei de Braziliaanse president Dilma Rousseff in september al dat Brazilië de uitstoot van broeikasgassen in 2030 met maar liefst 43 procent wil verminderen in vergelijking met 2005. Dat doel moet vooral bereikt worden door te zorgen dat er in 2030 geen illegale ontbossing meer plaatsvindt. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want hoe houd je de controle over een grotendeels onbewoond gebied ter grootte van West-Europa?

Steeds meer Brazilianen zien ook de ernst van de problemen in. Hoewel ze zich aan de ene kant vaak verbolgen voelen over alle bemoeizucht met 'hun' Amazone, blijkt uit recent onderzoek in veertig landen ook dat mensen zich nergens zoveel zorgen maken om klimaatverandering als in Brazilië. Veel meer dan in de Verenigde Staten, Europa en Azië. Maar zorgen maken is natuurlijk nog niet hetzelfde als actie ondernemen.

"Brazilië heeft nog een lange weg te gaan om de zwarte longen van de wereld weer gezond te krijgen"
Nadat het een tijdje beter is gegaan, nam de illegale ontbossing de afgelopen paar jaar dan ook weer toe. Vooral sinds in 2012 een nieuwe boswet werd aangenomen, waardoor bescherming van de Amazone juist moeilijker werd. En dus moet het regenwoud op veel plekken nog steeds wijken voor grote sojavelden. Als het nieuwe akkoord eenmaal getekend is, zal Brazilië deze trend toch echt moeten keren.

Nul procent illegale houtkap in 2030? Het zou fantastisch zijn. Maar ik denk dat Brazilië nog een lange weg te gaan heeft om de zwarte longen van de wereld weer echt groen en gezond te krijgen.

@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... -de-wereld



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » do dec 03, 2015 17:34




Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » za dec 12, 2015 20:20

10 december 2015 05:49
Het einde van Mamihlapinatapai

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Eenzaamheid kent vele gezichten. Cristina Calderon heeft een heleboel kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Maar geen van hen spreekt Yaghan, Cristina’s moedertaal.

Yaghan is de taal van de Yamanas, een inheemse groep uit Vuurland, in het diepe zuiden van Chili en Argentinië. Duizenden jaren wisten de Yamanas te overleven in barre winterse omstandigheden. Maar ziektes die werden meegebracht door Europeanen deden hen uiteindelijk de das om.

Inmiddels is Cristina de enige volbloed Yamana die nog over is. En sinds 2005 is ze de enige in de wereld die het Yaghan als moedertaal heeft. Haar kinderen wilden de taal niet leren, uit angst om uitgelachen te worden op school. Zelf leerde Cristina op haar negende Spaans, en dat spreekt ze nu dan ook met haar familie.

Als de laatste personen overlijden, is er simpelweg niemand meer over om een taal te spreken.
Volgens UNESCO zijn er wereldwijd ruim 6000 talen. De helft daarvan is aan het einde van deze eeuw waarschijnlijk verdwenen. Alleen al in Zuid-Amerika, waar veel inheemse volkeren wonen, worden 420 talen met uitsterven bedreigd.

Dat komt bijvoorbeeld omdat stammen uitsterven. Als de laatste personen overlijden, is er simpelweg niemand meer over om een taal te spreken. Maar wat ook vaak voorkomt is dat er wordt geswitcht naar een andere, grotere taal.

In het overgrote deel van het continent wordt Spaans gesproken. Dat lijkt lekker makkelijk, maar het zorgt er ook voor dat al die verschillende inheemse talen onder druk komen te staan. Zo leren ouders hun kinderen bijvoorbeeld liever Spaans, omdat ze daardoor betere kansen op werk zouden hebben. Hoe meer dit soort groepen in aanraking komen met de buitenwereld, hoe sneller hun talen verdwijnen.

Maar hoe erg is dat eigenlijk? Het is toch juist goed als veel mensen dezelfde taal spreken?

Want zowel in het Aymara als het in Quechua ligt de toekomst namelijk achter je en het verleden voor je.
Ja en nee. Aan de ene kant is het natuurlijk prettig als we allemaal gemakkelijk met elkaar kunnen communiceren. Maar met elke taal die uitsterft, verdwijnt er vaak unieke kennis over cultuur en natuur. En sommige volken hebben hun geheel eigen kijk op de wereld, die weerspiegeld wordt in hun taal.

Zo las ik bijvoorbeeld over de indianentaal Wayana, die in het grensgebied van Suriname, Frans-Guyana en Brazilië nog door minder dan duizend mensen wordt gesproken. Het bijzondere aan het Wayana is dat je eigenlijk niet kunt liegen in deze taal. En een ander mooi voorbeeld zijn de talen Aymara en Quechua. Deze worden nog niet op korte termijn met uitsterven bedreigd, want er zijn miljoenen mensen in Bolivia en Peru die een van beide talen als moedertaal hebben. Maar uniek zijn ze zeker. Want zowel in het Aymara als het in Quechua ligt de toekomst namelijk achter je en het verleden voor je. De gedachte hierachter is dat je het verleden kunt zien.

Het Yaghan van Cristina Calderon heeft weer een andere bijzonderheid. Een woord uit die taal staat namelijk in het Guinness Book of Records als het ‘bondigste woord ter wereld’. Het gaat om Mamihlapinatapai. Eigenlijk valt het niet te vertalen, maar het schijnt zoiets te betekenen als ‘de blik die wordt uitgewisseld door twee mensen die geen initiatief willen of durven nemen om iets aan te bieden, maar wel hopen dat de ander dat doet’.

Helaas lijkt de kans erg klein dat over honderd jaar woorden als Mamihlapinatapai nog gebruikt worden. Bovendien zou je kunnen zeggen dat het Yaghan van Cristina Calderon al tien jaar geleden is uitgestorven. Want moeten er om een taal levend te houden eigenlijk geen gesprekken in die taal worden gevoerd?

Intussen lijkt Cristina in ieder geval zichzelf levend te houden door haar moedertaal. Toeristen die benieuwd zijn hoe Yaghan precies klinkt, schijnen tegenwoordig namelijk geld te moeten betalen om haar te horen spreken...

@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/binnenla ... apinatapai



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » do dec 17, 2015 18:01

17 december 2015 04:06
Jongleren bij het stoplicht

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Zodra het stoplicht op rood springt, rennen ze op blote voeten de weg op. Het ene jochie zet een grote pylon neer en de ander klimt er behendig bovenop. Jonglerend met een paar vuile tennisballen vermaakt hij de wachtende automobilisten. De ander probeert intussen om zoveel mogelijk kleingeld op te halen voor de vertoonde kunsten.

Het hele jaar door zie je dit soort kinderen aan het 'werk' in São Paulo en andere Braziliaanse steden. Het zijn meestal kinderen van een jaar of tien, die vanuit arme wijken aan de rand van de stad naar de rijkere buurten komen om wat bij te verdienen. Door te jongleren, voorruiten schoon te maken of snoepjes te verkopen. Ze staan vooral op drukke kruispunten, in de buurt van luxe winkelcentra.

"Veel kinderen proberen dan wat extra te verdienen, al dan niet gedwongen door hun eigen familie."
Met de feestdagen in aantocht lijken hun aantallen altijd te verdubbelen. Veel kinderen proberen dan wat extra te verdienen, al dan niet gedwongen door hun eigen familie. Terwijl ze natuurlijk eigenlijk gewoon op school horen te zitten.

Toch is het niet altijd zo dat deze kinderen helemaal niet naar school gaan. Vooral sinds ruim twaalf jaar geleden de Bolsa Familia, de ‘Familiebeurs’, werd ingevoerd. Het programma is één van de paradepaardjes van de huidige regeringspartij PT, de Arbeiderspartij.

Arme gezinnen krijgen tegenwoordig maandelijks geld van de overheid. Een gezin met kinderen komt ervoor in aanmerking als je omgerekend per gezinslid niet meer dan 35 euro verdient. Het totale bedrag aan Bolsa Familia kan maximaal oplopen tot 75 euro per maand voor het hele gezin, in de meeste gevallen is het stukken minder. In ruil daarvoor moeten de ouders onder meer hun kinderen naar de dokter en naar school sturen.

Volgens Braziliaanse critici van de Bolsa Familia is het belachelijk om 'gratis geld' weg te geven en stimuleert de beurs luiheid. Maar volgens verschillende onderzoeken heeft het programma wel degelijk de armoede in Brazilië teruggedrongen.

"Vorig jaar steeg het aantal werkende kinderen zelfs weer voor het eerst in tien jaar."
Ook gaan er tegenwoordig veel meer Braziliaanse kinderen naar school. Alleen gaan ze daar lang niet altijd de hele dag heen. Vanwege grote lerarentekorten in de arme wijken krijgen veel kinderen óf ’s ochtends óf ’s middags les. En omdat de inkomsten van veel families nog altijd bizar laag zijn, moeten sommige kinderen alsnog proberen om bijvoorbeeld bij de stoplichten wat bij te verdienen. Vorig jaar steeg het aantal werkende kinderen zelfs weer voor het eerst in tien jaar.

Brazilië is helaas niet het enige land in Latijns-Amerika waar kinderarbeid nog veel voorkomt. Zo’n 12,5 miljoen kinderen tussen de vijf en 17 jaar worden gedwongen om te werken. Dat is 8 procent van alle kinderen in de regio…

De twee jochies met hun pylon en tennisballen weten precies hoe lang het stoplicht op rood blijft. Snel halen ze hun laatste kerstbonus binnen, en één seconde voor het groene licht staan ze weer op de stoep. Wachtend op de volgende ronde.

@sandrakorstjens
http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... -stoplicht



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » za dec 26, 2015 22:25

24 december 2015 03:26
Zwetend aan het kerstmaal

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

De zweetdruppeltjes parelen over zijn voorhoofd. 'Ho, ho, ho', roept de man in het kerstmannenpak. Hordes dolenthousiaste kindertjes staan in de rij voor een foto en een knuffel. Het is dé attractie in de 'shopping', het grote winkelcentrum bij mij om de hoek. Iedereen draagt zomerjurkjes en korte broeken met slippertjes eronder, terwijl de arme Kerstman onder zijn gevoerde rode broek met synthetische bontjes een paar vervaarlijk uitziende laarzen moet dragen. Hoe hij onder zijn nepbaard nog een glimlach tevoorschijn weet te toveren, is mij een raadsel.

"Goed, het is tijdelijk werk, maar gelukkig duurt het kerstseizoen hier een stuk langer dan in Nederland."
En toch heeft deze Braziliaanse Kerstman juist alle reden om te lachen: hij heeft een baan. Dat is in deze tijden van economische crisis niet niks. De interesse voor cursussen voor wannabe-kerstmannen was dit jaar dan ook opvallend groot. Gelukkig is de vraag dat ook: elk zichzelf respecterend winkelcentrum heeft een kersthoek. Die bij mij in de buurt heeft een arrenslee-simulator en meisjes in minirokjes die de kinderen aan de hand nemen tot aan de Kerstman.

Het schijnt relatief goed te betalen: ongeveer twee keer het minimumloon. Goed, het is tijdelijk werk, maar gelukkig duurt het kerstseizoen hier een stuk langer dan in Nederland. Begin november al hoor je de eerste 'Jingle Bells' uit luidsprekers knallen. En ook 'Dreaming of a White Christmas' staat al tijden op repeat in het winkelcentrum. Maar als er één ding zeker is hier in São Paulo, dan is het wel dat er hier nooit sneeuw zal vallen in de kerstvakantie (of wanneer dan ook).

Het is hoogzomer en dat blijft in december toch altijd een beetje gek. Echt lekker in de kerststemming kom ik dan ook niet snel. Maar dat het bijna zover is, daar kan ik in het winkelcentrum niet omheen. En niet alleen vanwege de zwetende Kerstman. In de gigantische supermarkt zijn alle veertig kassa’s geopend en nog steeds staan er lange rijen. Iedereen doet op z’n Braziliaans boodschappen: pas op het aller-allerlaatste moment.

Maar ja, vaak weten ze ook pas een paar uur van tevoren wat ze ’s avonds bij het diner precies gaan doen. Ik ben bijvoorbeeld uitgenodigd voor een kerstetentje, vanavond - op kerstavond. De uitnodiging kwam gisteren. "Laten we allemaal een gang klaarmaken van het diner", schreef de Braziliaanse vriend. En dus stort ik me helaas ook op het laatste moment in de mensenmassa in de supermarkt voor mijn inkopen...

"Hier komt iedereen te laat, zet de schalen eten ergens neer en schept op wanneer ze willen."
Zo’n kerstdiner gaat trouwens ook heel anders dan ik dat thuis was gewend. In Nederland dekten we de tafel met chique servetten en alle eters deden hun mooiste kleren aan. Hier komt iedereen te laat, zet de schalen eten ergens neer en schept op wanneer ze willen. En alles lekker op slippertjes natuurlijk.

En toch… terwijl ik van het winkelcentrum terug naar huis loop, voel ik me beetje bij beetje in de kerstsfeer komen. Het wordt donker, in de verte zie ik weerlichten. Misschien gaat het regenen, een tropische variant van sneeuw, nietwaar? In alle bomen langs de brede boulevard knipperen kerstlampjes. Als ik stilsta bij het stoplicht, raast een brommertje voorbij. De Kerstman van het winkelcentrum, zijn dienst zit erop. Z’n rode pak heeft hij open geknoopt en zijn nepbaard wappert in de wind. Tsja, ook de Kerstman moet soms even afkoelen.

@sandrakorstjens
http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... -kerstmaal



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » vr jan 01, 2016 17:12

31 december 2015 05:00
Het is een wonder

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Ik sta voor een vitrine vol met ledematen, organen en andere lichaamsdelen. Het is een bizar gezicht. Voeten, handen, harten, nieren en zelfs hele hoofden zijn tentoongesteld. Voordat je denkt dat ik in een of ander horrorhuis terecht ben gekomen: alle lichaamsonderdelen zijn gelukkig gemaakt van was.

Het duurde even voordat ik deze plek had gevonden, verstopt in het gigantische complex van de Basiliek van het Heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Aparecida. Een hele mond vol voor het belangrijkste bedevaartsoord van Brazilië. Deze voor veel mensen heilige plek ligt vlak naast de snelweg tussen São Paulo en Rio de Janeiro.



Het verhaal gaat dat in 1717 drie vissers er in de rivier een beeld van de Heilige Maagd Maria vonden. En terwijl voorheen de visvangst er miserabel was, haalden de mannen vervolgens de ene na de andere vis uit het water. Het beeld werd in een kapelletje geplaatst en een bedevaartsoord was geboren.

"De grootste kerk van Latijns-Amerika heeft een religieus winkelcentrum met foodcourt en een gigantische parkeerplaats"
Dat oorspronkelijke kapelletje is in driehonderd jaar uitgegroeid tot de grootste kerk van Latijns-Amerika, inclusief religieus winkelcentrum met foodcourt en een gigantische parkeerplaats voor de auto's van de twaalf miljoen bezoekers die jaarlijks naar Aparecida komen. Met een kabelbaantje kun je naar de top van de ernaast gelegen heuvel waarop een groot kruis staat.

Maar de interessantste plek van dit religieuze centrum vind ik toch wel de 'sala das promessas', oftewel de 'kamer van de beloften'. In de volksmond wordt de plek ook wel de kamer der wonderen genoemd. Ben je ziek? Kun je geen geschikte partner vinden? Wil je graag een nieuw huis of een nieuwe auto? Het maakt niet uit wat je probleem precies is, voor alles kun je hier terecht.

"Een winkeltje verderop op het enorme terrein verkoopt elk lichaamsdeel dat je maar kunt verzinnen"
Op een papiertje schrijf je je verzoek, dat je vervolgens daar achterlaat. Als het 'wonder' zich heeft voltrokken, is het de bedoeling dat je terugkeert naar Aparecida om de Heilige Maagd te bedanken. Als je een auto hebt kunnen kopen dan neem je bijvoorbeeld een speelgoedautootje mee. En heb je je hartoperatie goed doorstaan, dan breng je een wassen hart langs. Mocht je je afvragen waar je die in vredesnaam vandaan haalt: een winkeltje verderop op het enorme terrein verkoopt elk lichaamsdeel dat je maar kunt verzinnen.

Als je naar de grote hoeveelheden voorwerpen kijkt die naar Aparecida worden gebracht, zou je vanzelf in de krachten van de Heilige Maagd gaan geloven. Elke maand komen zo'n 19.000 mensen iets brengen. In de kamer van de beloften wordt een selectie van al die voorwerpen tentoongesteld.

"Tussen alle voorwerpen kom ik ook de knie van Ronaldo tegen"
En dus zie ik bruidsjurken, foto's van pasgeboren kinderen, gesigneerde cd’s van succesvolle artiesten, vrachtwagentjes en een heleboel sportattributen. Zoals een helm van de beroemde Formule 1-coureur Ayrton Senna en gesigneerde voetbalshirts. Maar ook tussen alle sportvoorwerpen kom ik opnieuw een lichaamsdeel tegen: het is de knie van Ronaldo. Zijn persoonlijke bedankje dat zijn zwakke knieën het WK van 2002 goed hadden doorstaan.

@sandrakorstjens
http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... een-wonder



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » za jan 09, 2016 01:28

07 januari 2016 02:44
Een deprimerend nieuwjaar

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Tienduizenden Brazilianen stonden er op het strand van Copacabana, een paar jaar geleden. Toen bekend werd dat Rio de Janeiro de Olympische Spelen van 2016 zou mogen organiseren, explodeerde de stad van vreugde. De 'cariocas', de inwoners van Rio, gloeiden van trots, net als de rest van het land.

Het was de tijd van ongekende economische groei: 7,5 procent in 2010. Miljoenen Brazilianen klommen op uit de armoede en begonnen te consumeren. President Lula van de Arbeiderspartij werd opgehemeld in binnen- en buitenland. Brazilië was de B van de BRIC-landen, de club van opkomende wereldmachten. Iedereen was optimistisch, alles zou alleen maar beter worden.

"Iedereen was optimistisch, alles zou alleen maar beter worden"
In de vroege eerste uurtjes van het Olympische jaar 2016 stonden er opnieuw tienduizenden op het strand van Copacabana, de beste plek ter wereld om Oud en Nieuw te vieren. Er was vuurwerk, mensen dansten en zongen. Maar de traditionele feestvreugde verdoezelt de grote verandering die Brazilië sinds 2009 doormaakte. Het land heeft een kater, een collectieve depressie.

De economie groeit niet meer, in tegendeel: na een rampzalig 2015 is de algemene verwachting dat de Braziliaanse economie ook dit jaar zal krimpen. De inflatie is gestegen, de Braziliaanse real is in waarde gedaald en de werkloosheid neemt toe. Volgens een recente opiniepeiling maakt 66% van de Brazilianen zich grote zorgen over de economie.

Misschien dat grondige hervormingen en intelligente maatregelen van de regering het tij zouden kunnen keren. Maar de regering heeft geen tijd, want president Dilma Rousseff is verwikkeld in een politieke strijd met de oppositie. Die wil niets liever dan haar vertrek dit jaar.

Een ding is zeker: de politieke crisis verergert de economische ellende. En waarschijnlijk zijn de Braziliaanse politici nog maanden bezig elkaar te bevechten.

Ook zeker is dat dit nieuwe jaar nóg meer corruptieschandalen zal kennen. De politieke crisis in Brazilië draait grotendeels om een niet aflatende stroom onthullingen in het corruptieschandaal rond staatsoliebedrijf Petrobras. Elke maand van 2015 bleek er wel weer een andere politicus smeergeld te hebben aangenomen. En dat zal in 2016 ongetwijfeld doorgaan.

Dat is niet goed voor het vertrouwen van de Brazilianen in de politiek. En dat was toch al niet zo groot. Bij het vorige grote evenement in het land, het WK voetbal in 2014, gingen honderdduizenden mensen de straat op om te protesteren tegen zoveel 'geldverspilling'. Voorlopig zijn er nog geen grote protesten tegen de Olympische Spelen. Maar dat wil niet zeggen dat er geen kritiek is.

"Die stadions hebben ze in een paar jaar gebouwd", zei een mevrouw in Rio tegen me. "Maar ik sta verdomme al maanden op een wachtlijst voor een operatie. De ziekenhuizen hier vallen van ellende uit elkaar maar er zijn wel miljoenen voor nieuwe stadions?" Van enthousiasme voor de Spelen is in Rio nog niet veel te merken.

"De Braziliaan droomt van meer banen, in plaats van meer medailles"
Natuurlijk: de Olympische Spelen zijn nog ver weg, het is te vroeg. Als er straks echt gesport wordt, gaan de cariocas ongetwijfeld zorgen voor de leukste Spelen ooit. En misschien lukt het de Brazilianen om in de top tien te eindigen, qua medailles. Dat is tenminste het doel.

Maar voorlopig kan het de gemiddelde Braziliaan niet interesseren. Die droomt van meer banen, in plaats van meer medailles.



@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... -nieuwjaar



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » do jan 14, 2016 22:03

14 januari 2016 04:19
Buitenaards bezoek in Brazilië?

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Persoonlijk heb ik er nooit in geloofd: vliegende schotels en buitenaardse wezentjes. En als er leven buiten onze planeet bestaat, dan storten die wezens toch vast niet zomaar met hun ruimteschepen neer op onze planeet? Hoewel er natuurlijk genoeg 'ooggetuigen' zijn die het tegendeel beweren. De UFO’s van het Amerikaanse Roswell kennen de meeste mensen wel. Maar deze week kwam ik erachter dat Brazilië zijn eigen Roswell heeft.

"Plotseling ziet de zakenman een groot vliegend object, dat kort daarna neerstort"
Precies twintig jaar geleden raakte Brazilië in de ban van een reeks mysterieuze gebeurtenissen in de omgeving van Varginha, een stad in het midden van het land. Het ‘Varginha UFO incident’ zou voor ufologen wereldwijd zelfs één van de belangrijkste incidenten zijn.

Het begon allemaal met de Braziliaanse zakenman Carlos de Souza. Op 13 januari 1996 rijdt hij ’s ochtends vroeg over de snelweg in de buurt van Varginha. Plotseling ziet de zakenman een groot vliegend object, dat kort daarna neerstort.

Een week later zien drie jonge vrouwen op een stuk braakliggend terrein in Varginha een vreemd wezen: een mager klein mannetje', bruin en met grote rode ogen. Gillend rennen ze naar huis. Als de moeder van twee van de meiden gaat kijken is het wezen weg. Maar ze ziet wel twee voetafdrukken en er hangt een doordringende lucht die lijkt op ammoniak.

Het verhaal gaat dat militairen in Varginha op dezelfde dag twee wezens gevangen nemen. De 23-jarige militair Marco Eli Chereze zou een van de wezens zonder bescherming hebben aangeraakt. Hij overlijdt minder dan een maand later onder mysterieuze omstandigheden.

Korte tijd later beweren nog meer inwoners van Varginha dat ze de ‘Braziliaanse ET’ hebben gezien. De media duiken bovenop het verhaal. Plotseling kent iedereen Varginha.

Maar wat er nu precies gebeurd is, dat blijft natuurlijk de grote vraag. Het Braziliaanse leger ontkent in ieder geval dat er buitenaardse wezens gevangen zijn genomen. En één van de drie vrouwen zei een paar maanden geleden in een interview dat ze eigenlijk niet gelooft dat het wezen dat ze zag buitenaards was. Maar wat was het dan wel?

"Tegenwoordig kent de stad een watertoren in de vorm van een vliegende schotel"
Ik heb nog een andere theorie. Het ‘buitenaardse bezoek’ heeft de stad Varginha namelijk flink wat bekendheid opgeleverd. De huidige burgemeester van Varginha zei deze week nog: "Er is geen conclusie over het Varginha-incident. We hebben geen bewijs dat de wezens hier waren. Niemand kan het bevestigen of ontkennen. En dus blijven we achter met de legendes die de stad beroemd hebben gemaakt."

En daar hebben ze handig op ingespeeld. Tegenwoordig kent de stad een watertoren in de vorm van een vliegende schotel en kunnen bezoekers poseren met een van de standbeelden van buitenaardse wezens.

Neerstortende vliegende schotels en bruine stinkende mannetjes? Het zou mij niks verbazen als het allemaal stiekem een complot van de gemeente Varginha was om meer toeristen te trekken…

@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... k-brazilie



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » do jan 21, 2016 21:19




Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » do feb 04, 2016 00:19

28 januari 2016 03:34
Verboden te stinken

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Een overhemd, nette broek en gepoetste schoenen. Luiz Carlos, mijn taxichauffeur deze ochtend, ziet er piekfijn uit. Maar hij heeft dan ook weinig keuze. Want als hij zijn gympen uit de kast trekt kan hij zomaar een boete krijgen.

"Alle taxichauffeurs die ik de afgelopen tijd spreek, vertellen dat ze zo’n zestien of zeventien uur per dag moeten werken."
Sinds vorige week gelden in São Paulo nieuwe regels voor taxichauffeurs. Ze mogen bijvoorbeeld geen korte broek of sportschoenen dragen, vieze nagels zijn uit den boze en de taxichauffeurs moeten voorkomen dat ze stinken naar bijvoorbeeld zweet, tabak of te sterke parfum.

Bovendien moeten hun passagiers kunnen pinnen en hun mobiele telefoon opladen in de taxi. Houden de chauffeurs zich niet aan de nieuwe regels? Dan kunnen ze een boete krijgen van omgerekend acht euro.

Dat lijkt misschien weinig, maar omdat de meeste taxichauffeurs het financieel zwaar hebben, willen ze een boete koste wat kost vermijden. Veel taxichauffeurs hebben namelijk flink last van de economische crisis in het land, waardoor minder mensen met de taxi gaan.

"Voor de crisis werkte ik ongeveer tien uur op een dag", vertelt Luiz Carlos me. "Nu ga ik elke ochtend om vijf uur de deur uit en ik ben pas om negen uur ’s avonds terug." Een werkdag van zestien uur dus. En hij is niet de enige. Alle taxichauffeurs die ik de afgelopen tijd spreek, vertellen dat ze zo’n zestien of zeventien uur per dag moeten werken om genoeg inkomen te hebben.

En dan hebben ze naar eigen zeggen ook nog eens veel klanten verloren aan de taxi-app Uber. Oneerlijke concurrentie, vinden ze allemaal. Want de chauffeurs die hun diensten via Uber aanbieden, hoeven geen dure vergunningen te betalen.

"Hij moest een stel nieuwe pantalons aanschaffen om volgens de wet zijn werk te doen."
De nieuwe regels voor taxichauffeurs maken hun leven nog moeilijker. Zo ziet Luiz Carlos het tenminste. Hij moest een stel nieuwe pantalons aanschaffen om elke dag fris en fruitig én volgens de wet zijn werk te doen.

Gelukkig voor hem en zijn collega’s zijn de regels wel alweer iets versoepeld. Want in eerste instantie werd niet alleen bepaald hoe de chauffeurs zich moeten kleden, zelfs de gespreksonderwerpen in de taxi werden aan banden gelegd. Onder andere voetbal, politiek en religie stonden op de zwarte lijst. Maar dat werd na een paar dagen al teruggedraaid. Tot opluchting van Luiz Carlos.

"Het was belachelijk", foetert hij. "Ik had niets meer om over te praten, dus ik heb maar gewoon mijn mond gehouden." Gelukkig kon hij tegen mij wel weer zijn ei kwijt, zonder consequenties.

@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... te-stinken



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » do feb 04, 2016 23:41


04 februari 2016 04:45
De held van het carnaval

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

O mijn God,
Hij klopte op mijn deur
De Japanner van de Federale Politie!

Het zijn de eerste regels van de 'Marchinha do Japonês da Federal', oftewel de 'Mars van de Japanner van de Federale Politie'. Waarschijnlijk wordt het één van de grote hits van het Braziliaanse straatcarnaval, dat deze week weer losbarst.



De Japanner van de Federale Politie is de nieuwste Braziliaanse held. Het land was afgelopen jaar in de ban van Operatie Wasstraat, het grootste corruptieonderzoek ooit in Brazilië. En elke keer als er weer iemand werd opgepakt, kwam een agent met een Japans uiterlijk, grijs haar en een zwarte zonnebril in beeld. Hij was degene die de corrupte politici en zakenmannen na hun arrestatie begeleidde.

Al snel werd hij door iedereen de Japanner van de Federale Politie genoemd. Want er waren zoveel arrestaties dat hij op een gegeven zelf een beroemdheid werd. In korte tijd groeide hij uit tot een symbool in de strijd tegen corruptie in Brazilië. De goede politieman die strijdt tegen het kwaad.

Volgens Braziliaanse media zou de strijder tegen het kwaad zelf ook niet altijd even zuiver hebben gehandeld.
Overigens is de Japanner gewoon een Braziliaan. Er zijn honderdduizenden Brazilianen van Japanse afkomst en die krijgen als bijnaam vaak simpelweg ‘Japanner’. Zijn echte naam is Newton Ishii. Hij werkt als chef bij de Federale Politie in Curitiba, de hoofdstad van de staat Paraná. Vandaaruit wordt Operatie Wasstraat geleid.

Interviews geeft Newton niet. Misschien wel met een goede reden. Want volgens Braziliaanse media zou de strijder tegen het kwaad zelf ook niet altijd even zuiver hebben gehandeld. Zo is hij in het verleden veroordeeld voor betrokkenheid bij smokkel aan de grens met Paraguay. En hij zou zelfs verantwoordelijk zijn voor het lekken van vertrouwelijke informatie over Operatie Wasstraat naar de media.

Maar het lijkt erop dat veel Brazilianen nog niet alles weten over hun geliefde Japanner. Of ze zijn gewoon niet bereid om hun held op een andere manier te bekijken. In ieder geval gaan maskers van zijn gezicht als warme broodjes over de toonbank. En bovendien zullen na dit weekend nog meer Brazilianen de volgende regels van de 'Marchinha do Japonês da Federal' luidkeels kunnen meezingen:

Ik werd wakker van veel lawaai
En zag het politiebusje
Ik opende de deur en de Japanner zei toen:
- Kom hier! Je hebt een reis naar Paraná gewonnen!

@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenla ... t-carnaval



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4947
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: Sandra Korstjens.

Bericht door quasimodo » do feb 11, 2016 21:25

11 februari 2016 02:27
Vraag niet waarom

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Het is de instantie die wat mij betreft symbool staat voor Brazilië: het cartório. Toen ik hier kwam wonen had ik er nog nooit van gehoord. Dus toen ik voor mijn visum geauthenticeerde documenten moest inleveren, had ik eerlijk gezegd geen flauw idee hoe ik dat moest regelen. Maar ik kwam er al snel genoeg achter dat ik daarvoor bij een cartório moest zijn. Sindsdien ben ik er zo vaak geweest dat ik de tel ben kwijtgeraakt.

"Of het nu om je rijbewijs, geboorteakte of zelfs een telefoonrekening gaat: zonder stempel en sticker is een kopietje niets waard."
Het cartório is een soort combinatie tussen de notaris en de burgerlijke stand. Ga je trouwen of heb je een kind gekregen? Dan moet je naar het cartório. Een bankrekening openen? Eerst even langs het cartório. Een bedrijf beginnen? Juist…

Eigenlijk elke situatie waarbij documenten een rol spelen, vereist een bezoekje aan het cartório. Want een simpele kopie van een document is hier nooit genoeg. Pas als je er bij het cartório een stempel, sticker en handtekening op hebt laten zetten, weet de ontvanger zeker dat het een kopie is van het originele document. Of het nu om je rijbewijs, geboorteakte of zelfs een telefoonrekening gaat: zonder stempel en sticker is een kopietje niets waard.

Zo moest ik laatst voor mijn Braziliaanse verblijfsvergunning onder andere alle gebruikte én ongebruikte pagina’s van mijn paspoort laten authenticeren. En ook als penningmeester van de internationale correspondentenclub bracht ik al heel wat bezoekjes aan het cartório. Statuten, notulen, alles moet officieel geregistreerd worden. Daar hangt natuurlijk wel een prijskaartje aan. Om een kopie van onze eigen statuten te krijgen, moest ik omgerekend ruim 30 euro afrekenen. In het geval van mijn paspoort was ik zo’n 40 euro kwijt. Kassa!

Al die bureaucratische handelingen leiden tot de zogenoemde 'custo Brasil', vrij vertaald het 'Braziliaanse prijskaartje'. Daarmee worden de kosten bedoeld die je maakt om hier zaken te doen. En die dus onder meer het gevolg zijn van de ongelooflijke hoeveelheid papierwerk die je moet regelen en de tijd die je daaraan kwijt bent. De Wereldbank zoekt dat elk jaar heel mooi uit. Zo blijkt dat het in São Paulo ruim honderd dagen kost om een bedrijf te openen. Ter vergelijking: in Amsterdam duurt het vier dagen.

"Al die stempels en handtekeningen geven een gevoel van veiligheid. Want aan zakenpartners die elkaar bedonderen, is hier geen gebrek."
Waarom dan toch al die bureaucratie, vraag je je misschien af. Die vraag heb ik mezelf ook vaak gesteld als ik weer eens in de rij moest wachten op een stel mooie geauthenticeerde kopietjes. Efficiënt is anders. Maar los van het feit dat er natuurlijk mensen zijn die hier goed geld aan verdienen, ben ik bang dat de Braziliaanse bureaucratie vooral het resultaat is van een gebrek aan vertrouwen. Al die stempels en handtekeningen geven een gevoel van veiligheid. Want aan verhalen van zakenpartners die elkaar bedonderen, is hier geen gebrek.

Maar misschien moet ik het ook helemaal niet willen verklaren. Want als je het waagt om te vragen waarom je in vredesnaam een geauthenticeerde kopie van je elektriciteitsrekening nodig hebt om te bewijzen dat je toch echt woont waar je zegt dat je woont, dan maak je het jezelf pas echt moeilijk in Brazilië.

@sandrakorstjens

http://www.rtlnieuws.nl/columns/column/ ... iet-waarom



Plaats reactie