Aanmelden:


Statistieken

Wie is er online:
Geregistreerde gebruikers: Dilma, Holambra, Progresso

Aantal leden 522
Ons nieuwste lid is Simon Veldman

Blog

Brazilie Nieuws: Lees en huiver

door Redactie



Het is nog maar enkele dagen geleden dat minister Wagner Rosário van het Rekenhof (CGU), fors uithaalde tegen ‘senadora’ Simone Tebet (MDB) tijdens een ondervraging bij de parlementaire onderzoekscommissie van de pandemie. Hij verweet haar dat ze “buiten haar zinnen was” nadat Tebet hem zei “We hebben hier een controleur die er de spons over veegt en de dingen laat gebeuren”, en “Het Rekenhof werd niet geschapen om eender wie te verdedigen”, hiermee suggererend dat Rosário optrad in het belang van president Bolsonaro.

De uitspraak van de minister veroorzaakte meteen een opschudding bij de aanwezige collega’s van Simone Tebet die Wagner Rosário als een macho bestempelden. Het kwam zover dat de zitting geschorst werd door voorzitter Omar Aziz en dat de status van de minister omgezet werd van “getuige” naar “onderzocht”.



Simone Tebet verweert zich tegen de brutale aanval van minister Wagner Rosário

Later bood de minister zijn verontschuldigingen aan en zei erbij dat die gelden voor alle vrouwen die zich hierdoor beledigd voelden.

Het verhaal is maar eentje van de vele voorbeelden die aantonen dat vrouwen in Brazilië het niet makkelijk hebben om zich staande te houden in “A Man’s Man’s Man’s World” zoals James Brown het ooit zo treffend wist te zingen.

In de parlementaire onderzoekscommissie lieten ze zich wel opvallen. Het optreden van Simone Tebet en haar collega Eliziane Gama (Cidadania) trok reeds erg veel aandacht omdat geen van beiden ook maar één millimeter toegeeft aan de dikwijls arrogante houding van mannelijke ondervraagden of zelfs collega’s.



Senator Eliziane Gama levert uitstekend werk in de onderzoekscommissie

Het voorval is geen geïsoleerd incident. In de meest recente samenvatting van het nieuws uit Brazilië kon u lezen hoe de jonge volksvertegenwoordigster Tabata Amaral het slachtoffer werd van virtuele agressies, bovendien nog ondersteund door de fanatieke acteur Zé de Abreu, bovendien een extreemlinkse militant, die nog meer bekendheid gaf aan de jongste agressie door die te delen via zijn Twitter account.



Tabata (foto) is rechts noch links, maar verdedigt waardes zoals een degelijk onderwijs, vrouwenkwesties en nog veel meer. Zij studeerde politieke wetenschappen (aan de universiteit van Harvard) en astrofysica, werd verkozen voor de PDT, verliet die partij (werd eigenlijk vriendelijk gevraagd om op te stappen omdat ze bij een stemming in de Kamer weigerde om de richtlijnen van de partij op te volgen) en sloot zich nu aan bij de PSB, de socialistische partij van haar vriend, de jonge João Campos, burgemeester van Recife. João is de zoon van ex-gouverneur van Pernambuco Eduardo Campos.

Gisteren schreef zij een schokkend artikel over de agressie dat gepubliceerd werd in de krant Folha de São Paulo, met de titel “Als ik je tegenkom op straat, dan rammel ik je af tot ze me oppakken”.

De titel is een verwijzing naar de tweet die gedeeld werd door Zé de Abreu die haar tegelijkertijd uitschold als “canalha”. Later liet hij weten dat hij niet noodzakelijk akkoord ging met een tweet die hij deelt. Maar het kwaad was geschied.

Tabata Amaral herhaalt enkele van de vele aanvallen op haar persoon. De uitspraak in de titel kwam er nadat zij zei dat “de bubbel van links en rechts moest doorbroken worden om het volk te kunnen bereiken”. Lees en huiver.

“Wie wil je provoceren met die rode lippenstift? Knapperd, je hoeft niet eens je mond te openen. Meisje, schrijf je in bij Big Brother, stop wat silicone in je lijf en probeer iets op de TV of in de porno wereld. Je was in Harvard maar daar was je vast middelmatig. Je studies in Harvard leverden weinig op. Je haalde het in astronomie maar je werd niet opgevoed en leerde ook niet om na te denken. Je bent wel erg dom, mijn goeie God hoe is het mogelijk. Mijn engel, hou beter je mond.

Neem die tampons (Tabata is een van de drijvende krachten voor de gratis distributie van tampons voor studenten en arme vrouwen in een zwakke positie) en stuur ze naar je nichtjes. Dat is nodig. Ze kondigt aan dat ze lid wordt van dezelfde partij als die van haar vriend. Liefde is mooi en de burgemeester heeft haar weer aan de haak. Je hebt een man nodig. Ga afwassen. Ben je gek meisje?

Je vader sloeg vast op de vlucht toen hij zag wat een str*nt dochter hij verwekte. Met zo een dochter is het geen wonder dat hij zichzelf van het leven benam. Het mens komt uit het vuil, maar het vuil komt niet uit de mens. Keer terug naar de riool!

Niemand kan twee heren dienen. Het meisje wordt in leven gehouden door miljardairs. Wie is haar ‘sugar daddy’? Ik zou haar neuken. Zij is de ‘sugar girl’ van die bankier ginder. Ze houdt van afwisseling. Hoer, vagebond, idioot. Hoer. Hoer. Hoer.

Na de uitspraken tegen de arbeiders blijft deze hoer nog altijd klagen. Als ik haar tegenkom op straat, dan rammel ik haar af tot ze me oppakken. Als ik deze meid zou ontmoeten op straat, dan is er geen enkele feministe die kan voorkomen dat ik haar een klap in het gezicht geef.

Ik zou deze teef een pak slaag geven. Wanneer ga je nog eens de straat op? Zeg me waar en wanneer, ik wil je een bezoekje brengen met mijn zakmes. Als ik je tegenkom, dan krijg je een tiental steken in je sluwe gezicht. We moeten haar de meest efficiënte schoonheidsbehandeling ter wereld geven, een honkbalknuppel in het gezicht, zodanig efficiënt dat zelfs haar moeder haar niet meer zal herkennen!”

Tabata schrijft verder:

“Welja, het is ook voor mij niet makkelijk om dit allemaal te horen of te lezen. En dat zijn nog maar enkele voorbeelden, hier letterlijk herhaald zonder iets te wijzigen, agressies die ik dagelijks krijg. En neen, deze aanvallen komen niet alleen van bolsonaristische milities. Ze komen ook van linkse militanten, filosofen, journalisten, acteurs van soap opera’s, parlementairen en zelfs van ministers.

Ik weet dat deze beledigingen en bedreigingen niet beperkt blijven tot mijn persoon. Alle vrouwen die een politieke positie durven in te nemen, kregen al te lijden onder politieke agressie tegen ons geslacht. Simone Tebet, Dilma Rousseff, Joice Hasselmann, Manuela D’Ávila, Marina Silva, Talíria Petrone. Marielle Franco (deze laatste werd vermoord).

Wij zullen nooit een echt democratisch land worden als iemand die aan politiek doet geen veilige ruimte krijgt, zowel fysisch als psychologisch, voor de vrouwen. En dat zal enkel gebeuren wanneer wij een zero tolerantie aan de dag leggen voor het gebrek aan tolerantie, om het even wie de agressor is of het slachtoffer. Respect is niet alleen een synoniem van eerbied, maar een minimum voorwaarde om samen te leven”.

Bron

Foto's: Fabio Rodrigues Pozzebom/Agência Brasil - Leopoldo Silva - Pedro França/Agência Senado - Plínio Xavier/Câmara dos Deputados

Source: https://brazilienieuws.online/2021/09/25/lees-en-huiver/