Aanmelden:


Statistieken

Wie is er online:
Geregistreerde gebruikers: Canoa Quebrada, Cunha, Dilma

Aantal leden 522
Ons nieuwste lid is Simon Veldman

Blog

Brazilie Nieuws: Massamoord

door Redactie



Wat de mooie vogels op de foto hierboven te maken hebben met de wekelijkse samenvatting van het nieuws uit Brazilië, leest u onderaan. De foto staat bovenaan omdat het niet altijd een politicus moet zijn die in de schijnwerpers staat, bovendien zijn die dieren veel mooier. Het bericht staat onderaan maar we kunnen alvast verklappen dat het om een massamoord gaat, niet crimineel, maar door de wet van de sterkste in de natuur.

In de politiek geldt eveneens de wet van de sterkste, dikwijls vertaald in “wie de grootste bek heeft”. Het kan ook fout lopen. Dat ondervond de arbeiderspartij deze week.

PT kraait victorie over dictatuur in Nicaragua

De partijkoepel van de Partido dos Trabalhistas, de partij van ex-president Lula, nam het ongelukkig besluit om victorie te kraaien over de overwinning van de Nicaraguaanse dictator Daniel Ortega (76). In een publieke nota werd hij gefeliciteerd omdat hij voor de vierde keer de “verkiezingen” won, zonder enige concurrentie, met de uitdrukking dat het hier ging om een “grote en democratische manifestatie” van zes miljoen Nicaraguanen.

De telling van de stemmen was nog maar net begonnen. Ortega en zijn vrouw, vicepresident Rosario Murillo, stonden al aan de top met 75% van de geldige stemmen.

Door de overwinning te omschrijven als een “grote en democratische manifestatie” liet de directie van de Braziliaanse arbeiderspartij duidelijk merken dat ze in een paralelle wereld leven. De werkelijkheid is anders.

Acht op tien Nicaraguanen gingen niet eens stemmen, zo informeert de organisatie Urnas Abiertas die de gemiddelde nationale afwezigheid berekende op 81,5%. Met andere woorden: slechts 2 op 10 Nicaraguanen brachten hun stem uit. En daarbij was er nog een aanzienlijk deel dat weigerde te stemmen op het echtpaar Ortega.

De bureaucratie van de ‘petistas’ koos voor een collectieve blindheid door te spreken over “de steun van de bevolking voor een politiek project van constructie van een land van sociale gelijkheid en rechtvaardigheid”.

Ortega en Murillo hadden geen tegenstrevers: ze werden allemaal opgepakt. In twee maanden tijd werden 7 tegenstanders aangehouden, samen met minstens 130 van hun sympathisanten. Ze stelden hun veto tegen de registratie van kandidaturen uit de oppositie. Op het laatste uur van de laatste dag van de wettelijke termijn – 2 augustus – kondigde de partij Ciudadano por la Libertad de inschrijving aan van twee kandidaten: Oscar Sobalvarro en kandidaat vicepresident Berenice Quezada. Het Nicaraguaanse kieshof ontbond de partij en verklaarde de kandidaturen gewoon ongeldig, vier dagen later.



Dictators Daniel Ortega en Nicolás Maduro.

Het huzarenstukje van de PT is niet de eerste in zijn soort: in januari van 2019 stuurde de partij afgevaardigden naar de viering van de overwinning van dictator Nicolás Maduro in buurland Venezuela. Maduro is tot nog toe de enige Latijns-Amerikaanse politicus die onderzocht wordt bij het Internationale Hof van Den Haag voor misdaden tegen de mensheid.

Partijvoorzitster Gleisi Hoffman haastte zich om te verkondigen dat de nota niet voorafgaandelijk gelezen en goedgekeurd werd door de partijleiding. De nota werd snel verwijderd uit de website van de partij. Maar het kwaad was geschied.

De PT doet nooit aan zelfkritiek. Enkele andere partijen gaven soms toe dat ze fouten maakten. Lula verkondigt dat de PT al zoveel kritiek krijgt dat het niet meer nodig is om aan zelfkritiek te doen. Slim bedacht, maar telt niet als excuus. De nota was een blunder van formaat, een geschenk voor de bolsonaristen dat zelfs de uitspraak van volksvertegenwoordigster Carla Zambelli overtreft. Die twitterde enkele maanden geleden: “Mocht links zo goed zijn, dan zou Jesus niet aan de rechterkant van God de Vader gaan zitten”. Het kwam niet op in het hoofd van Zambelli dat God de Vader zich dus links van Jesus bevond. Zo slecht zal het dan ook wel niet geweest zijn.

Lula naar Europa

Ex-president Lula vertrok donderdag voor een reis naar Europa waar hij vier landen gaat bezoeken. Reeds met het oog op de verkiezingen van volgend jaar, passeert hij langs Duitsland, België, Frankrijk en Spanje, en zal er diverse politieke leiders ontmoeten.




Lula in Duitsland

De samenkomsten verenigen leiders uit Europa en Latijns-Amerika, inclusief de ex-eerste minister van Spanje José Luis Rodríguez Zapatero, de burgemeesters Claudia Sheinbaum (Mexico) en Claudia López Hernández (Bogota). Er komt ook een gezamenlijke persconferentie met de Spanjaard Iratxe Barcía, de leider van de S&D in het Europees parlement. Lula wordt vergezeld door vier raadgevers en drie lijfwachten.

Ana Paula Henkel, commentariste bij het programma “Os Pingos Nos Is” van het rechtse medium Jovem Pan News, zei dat Lula naar Europa trekt omdat hij niet door de straten van Brazilië kan lopen zonder uitgejouwd of uitgescholden te worden: “Hij moet Brazilië verlaten. Om campagne te voeren voor de PT-kiezers in Brazilië moet hij naar Europa trekken. Om Lula of Sérgio Moro ernstig te nemen in het politieke scenario van 2022, moet Lula de straat op en moet Moro beginnen met antwoorden te geven, als een ex-rechter, over de grondwettelijkheden van het hooggerechtshof STF. Zolang dat niet gebeurt, kan geen van beiden ernstig genomen worden”, aldus de commentariste.

Yes, we can

De slogan van voormalig president Barack Obama werd in 2016 overgenomen door de Braziliaanse partij PTN (Partido Trabalhista Nacional) die er “Podemos” van maakte. De partij heeft iets meer dan 408.000 leden en staat hierdoor op de 13de plaats in de ranking van grootte. In de Senaat staan ze op de derde plaats met 9 senatoren (van 81). Ze hebben 10 federale volksvertegenwoordigers en 104 burgemeesters.

Volgens de top van de partij is de ideologie noch links, noch rechts, maar wel “vooruit”. Podemos wil meer inspraak van de bevolking in het nemen van beslissingen. Politieke analisten beschouwen Podemos als een centrum of een centrum-rechtse partij. Podemos neemt een sterke anti-corruptie houding aan, wil dat er een einde komt aan het ‘Foro Privilegiado’ (parlementaire onschendbaarheid), is voorstander van de strafuitvoering na een uitspraak door de 2de instantie, wil meer transparantie in de publieke rekeningen en is tegen de verhogingen van het kiesfonds en het partijfonds. Brazilië-kenners zullen meteen begrijpen dat ex-Lava Jato rechter Sérgio Moro perfect in hun beeld past. Deze week sloot hij zich officieel aan bij Podemos. Er kwam een toespraak, netjes afgelezen van een teleprompter, gevolgd door (hoe kan het ook anders) een reeks commentaren van zijn toekomstige politieke tegenstrevers.




Ex-rechter Sérgio Moro sluit zich officieel aan bij de partij Podemos.

Ook de pers gaf nogal wat kritiek op zijn woorden. El País vond dat hij 4 jaar telaat kwam met zijn uitspraken. De krant Folha de São Paulo schreef dat Moro een “Bolsonaro is die weet hoe hij met mes en vork moet eten”.

“Genoeg met de corruptie, genoeg met de mensalão, genoeg met de petrolão, genoeg met rachadinhas. Gedaan met de geheime begroting. Tenslotte, het moet gedaan zijn met overal voordeel te willen uithalen en met de bevolking te bedriegen”.

Met deze woorden gaf hij een veeg uit de pan aan Lula en Bolsonaro, zijn voornaamste tegenstanders.

Moro is er zich wel van bewust dat hij geen politieke ervaring heeft en gaf dat ook toe. Maar zei erbij dat hij te vertrouwen is en dat hij dat bewezen had door zijn optreden tegen de corruptie.




De toespraak van de nieuwe presidentskandidaat.

Uiteraard kwam de grootste kritiek uit de linkse hoek met uitdrukkingen als “indrukwekkend cynisme”. Bolsonaro formuleerde het anders: “Moro weet niet wat het is om president te zijn, noch minister. Hij leerde niets in een jaar en vier maanden dat hij in de regering zat”. De PT interpreteert zijn aansluiting bij Podemos als een bevestiging van de thesis dat het Lava Jato onderzoek een farce was met de bedoeling om Lula onderuit te halen voor de verkiezingen van 2018.

Bolsonaristas scholden hem de huid vol via de sociale media en schreven dat Moro een “verrader” is.

Pré-kandidaat Ciro Gomes (PDT): “Hij vermomde zich destijds als een rechter en nu als een politicus”.

In de peilingen verschijnt hij wel op de derde plaats, ongeveer op gelijke hoogte met Ciro Gomes, en een confrontatie met Lula (die de peilingen leidt) in de tweede kiesronde is dus zeker niet uitgesloten.

Van toga naar pak & das

De intrede in de politiek van Sérgio Moro gebeurt vier jaar na het legendarische Lava Jato onderzoek. De sterren van dat onderzoek keren terug naar het politieke debat, maar deze keer ver verwijderd van de gerechtelijke tribunalen, bovenop het podium van politieke campagnes. Sérgio Moro wil president worden. Procureur Deltan Dallagnol streeft naar een zetel in de Kamer. Rodrigo Janot, de toenmalige procureur-generaal, die een boek schreef waarin hij verklaarde ooit te willen schieten op minister Gilmar Mendes van het hooggerechtshof STF, bestudeert de mogelijkheid om federaal volksvertegenwoordiger te worden. Even het geheugen opfrissen.

Lava Jato

In 2017, een jaar voor de presidentiële verkiezingen, bereikte het “Car Wash” onderzoek een hoogtepunt. Op dat moment stond het hooggerechtshof Supremo Tribunal Federal toe dat 98 politici onderzocht werden, waaronder acht ministers, drie gouverneurs, 24 senatoren en 39 federale volksvertegenwoordigers. Op zoek naar bewijzen gooide de federale politie de huizen overhoop van senatoren Renan Calheiros (MDB), Humberto Costa (PT) en Aécio Neves (PSDB), achtereenvolgens ex-Senaatsvoorzitter, ex-minister van Gezondheid en ex-presidentskandidaat.

Als gevolg van een gerechtelijk akkoord werden Michel Temer, president van de republiek, en nog eens een honderdtal andere autoriteiten, het mikpunt van een onderzoek wegens corruptie. Het hoogtepunt was de veroordeling van ex-president Lula tot een gevangenisstraf. Het gerecht plaveide een nooit eerder geziene weg, soms zelfs wat overdreven.

Zakenlui uit alle rangen raakten achter de tralies. Politieke partijen werden geconfronteerd met bewijzen en enkele biografieën, waaronder enkele veelbetekenend, gingen naar de haaien. Alles wees erop dat er (eindelijk) een einde ging komen aan de traditionele straffeloosheid in het land.

In het zevenjarig bestaan van het Lava Jato onderzoek, werden er ongeveer 300 processen opgestart; 360 personen werden veroordeeld en er werd een totaal van meer dan 4 miljard weggesluisd smeergeld gerecupereerd. Dat is in een land, waar witteboordencriminaliteit getolereerd wordt, bepaald een vooruitgang, op zijn minst.




Ex-Procureur-generaal Rodrigo Janot (zittend) en minister Gilmar Mendes (STF).

Mensen als Sérgio Moro kregen de status van een internationale beroemdheid. Procureur-generaal Rodrigo Janot, verantwoordelijk voor een vervolging van lui die normaal gesproken genieten van een parlementaire onschendbaarheid, steeg in achting. Het Lava Jato onderzoek werd een referentie in de strijd tegen de corruptie. En toen kwamen de verkiezingen van 2018.

Sérgio Moro sloot zich aan bij Jair Bolsonaro. Die werd verkozen omdat vele kiezers de corruptie echt kostbeu waren, inclusief de arbeiderspartij met Lula op kop die eerder al zondigden in het mensalão schandaal, en dat nog eens vermenigvuldigden met factor 10 in het Petrobras schandaal. Moro werd minister van Justitie met de belofte dat hij zijn gang mocht gaan in de voortzetting van de strijd tegen de corruptie en tegen de georganiseerde misdaad. Maar hij werd hierin teleurgesteld en nam ontslag. En nu, een jaar en acht maanden later, dient hij zich aan als een tegenstander van zijn vroegere baas, gekweld door de last van het uitlekken van vroegere boodschappen tussen de leden van het Lava Jato team die erop wijzen dat er politieke motieven in het spel waren bij de jacht op de corrupten, vooral dan op Lula en de PT. De rest van het verhaal is bekend.

Massamoord

Na een aanval door twee jaguars kwamen 170 flamingo’s om het leven in het vogelpark Parque dos Aves in Iguaçu (bekend van de watervallen). Slechts vier flamingo’s overleefden. De dieren werden in 1995 naar het park gebracht vanuit Chili.

Het was in de vroege ochtend van dinsdag 9 november dat 2 jaguars (een moeder met haar jong) over het hek klommen van het park en de flamingo’s aanvielen. Volgens directrice van het park, Luciana Leite, wordt er onderzocht waarom zoveel van de vogels om het leven kwamen: “Onze veterinaire ploeg voert autopsies uit. Het is niet ongewoon dat dergelijke dieren sterven door de stress van de jacht – zogenaamd miopatia -, zonder direct te zijn aangevallen door een jaguar”.



Parque das Aves – Flamingo’s

Het park bestaat al 27 jaar en had nooit te lijden onder een aanval van jaguars. Het lokaal beschikt over een beschermingssysteem tegen jagers omdat de plek deel uitmaakt van het Nationale Park van Iguaçu, met pulserende lichten en camera’s om te vermijden dat grote felino’s het vogelpark binnendringen. Het onderzoek moet uitwijzen waarom de wilde jagers er toch in slaagden.

De flamingo’s werden vanuit Chili naar het park gebracht in 1995; de eerste nakomelingen werden geboren in 2001. Volgens de administratie van het park gingen jaren van verzorging verloren door de aanval. Die aanval werd vastgelegd door de veiligheidscamera’s maar de directie van het park gaf de beelden niet vrij.

Foto boven: de flamingo’s in het ‘Parque das Aves’ van Iguaçu zoals ze daar dagelijks konden bewonderd worden.

Bronnen: CNN Brasil – Terra – Folha de São Paulo – G1 – Metrópoles – Estadão – Carta Capital – Istoé – Veja

Foto's: L2B - Carolina Antunes/PR - Fotos Públicas - Lula Marques - Twitter - Facebook - Ricardo Stuckert

Source: https://brazilienieuws.online/2021/11/12/massamoord/