Aanmelden:


Statistieken

Wie is er online:
Geregistreerde gebruikers: Cunha, Dilma, quasimodo

Aantal leden 522
Ons nieuwste lid is Simon Veldman

Blog

Brazilie Nieuws: SOS Honger

door Redactie



Columnist Diogo Schelp waagt zich aan een voorspelling van de uitspraken van Jair Bolsonaro, nu dinsdag bij de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Hij denkt aan de effecten van de pandemie in Brazilië, lovende woorden over het vaccinatieprogramma en over zichzelf om te zeggen dat de vaccins er dankzij hem kwamen.

Volgens de journalist zal de kapitein het ook hebben over het “misbruik van macht” door de rechters van het STF, en de beperkende maatregelen van gouverneurs en burgemeesters waardoor zijn handen gebonden werden, en hij de aangerichte economische schade niet kon verhinderen. Dat zal hij combineren met een herneming van diezelfde economie, dankzij de vernuftige ingrepen van Chicago-boy Paulo Guedes, een ode aan de uitkering ‘auxílio emergencial’ en andere programma’s waardoor de Brazilianen op 2 oren kunnen slapen.



Verder meent Schelp dat Bolsonaro ook zal praten over de zorg die zijn regering besteedt aan het milieu, zeggende dat dankzij hen de ontbossing in het Amazonegebied dit jaar verminderde, i.v.g. met vorig jaar.

Schelp: “Is er iemand die denkt dat hij verrast zal worden en dat Bolsonaro echt de waarheid zal vertellen aan de wereld?”

Waarover hij het waarschijnlijk NIET zal hebben leest u hieronder, een artikel geschreven door ex-senator en ex-minister van Opvoeding Cristovam Buarque (77).



Cristovam Buarque

SOS Honger

Vreemdelingen die Brazilië bezochten in de 19de eeuw, konden niet begrijpen waarom Brazilië de slavernij tolereerde, zonder enige notie van kwaadwilligheid. Indien een bezoeker een opmerking maakte over een zweeppartij tegen een slaaf op straat, dan luidde het antwoord “Ja maar het is een neger”. Indien een buitenlander vandaag iets zou zeggen over de belabberde condities van de publieke scholen, dan zou hij waarschijnlijk te horen krijgen “Ja maar het gaat om arme leerlingen”.



130 jaren gingen voorbij, buitenlanders zijn verontwaardigd wanneer ze op de televisie zien dat een deel van de Brazilianen honger lijdt, niks in de koelkast heeft, naast berichten als “Brazilië is de grootste exporteur van voedsel in de wereld”, TV-programma’s om de beste chef kok te kiezen, reclames over fastfood en beelden van jongeren die wellustig een grote belegde sandwich verorberen. Brazilianen winden zich hier niet over op. De buitenlander zal het waarschijnlijk vergelijken met de ranseling met een zweep in een volle straat: virtuele zweeppartijen tegen families die wel toegang hebben tot de televisie, maar niet tot voedsel.




De honger keerde terug – ‘Bolsocaro’ is een woordspeling met de naam van de president en het woord ‘caro’ (duur).

Progressistische regeringen tussen 1992 en 2018 liegen als ze zeggen dat ze Brazilië verwijderden van de hongerkaart door de Bolsa Escola van Fernando Henrique Cardoso, en de Bolsa Família van Lula. De situatie verbeterde, maar er kwam geen structurele oplossing voor de honger. Een economische crisis, hoge inflatie of een epidemie van het coronavirus, verergerd door de fouten en de ongevoeligheid van de huidige regering, volstaan om de honger te laten terugkeren, want die was niet uitgeroeid, enkel tegengehouden. Uitroeien is ook niet makkelijk.

Honger vloeit ook voort uit een lage scholingsgraad. Slechts 4% van de hongerlijdende families hebben kinderen die tot in het middelbaar onderwijs geraken. Indien het basisonderwijs voorheen beschikbaar was, dan zou de honger niet zo erg toeslaan omdat de economie er beter van wordt, alsmede een betere verdeling van het inkomen als gevolg hebben. Brazilië beschikt over de gronden en de technologie om te produceren. Dat zou de weg geweest zijn om de honger uit te roeien in de toekomst, maar op dit moment is een campagne nodig om voedsel te verzamelen en te verdelen.



Vrouwelijke slachtoffers van huiselijk geweld wordt aangeraden om een rode X aan te brengen in de palm van hun handen om hulp en bescherming te zoeken. Men zou hetzelfde kunnen doen bij hongerlijders door een rode cirkel aan te brengen op hun handen. Gebrek aan eten is ook een vorm van geweldpleging. Men zou SOS Honger centrales kunnen oprichten zodat iemand telefonisch om hulp kan vragen. De knotsgekke realiteit toont aan dat de Brazilianen wel over een smartphone beschikken, zelfs met een lege koelkast. Indien dat niet zo is, dan kan een buur altijd hulp verlenen.



Dergelijke centra kunnen gefinancierd worden met bijdrages van de maatschappij. Een beetje afromen van de rijke sectoren in de economie zal nodig zijn. Het is wraakroepend dat er honger geleden wordt in een land met veel vruchtbare gronden, de beste landbouwtechnologie van de wereld. Brazilië is de graanschuur van de planeet met concentratiekampen waarin mensen hongerlijden. De landbouwsector, verantwoordelijk voor deze graanschuren, kan een kleine bijdrage leveren zodat de hongerlijdende zijn buik kan vullen.

Bron

Foto's: Paulo H. Carvalho - Fabio Rodrigues Pozzebom/Agência Brasil - Alan Santos/PR - Fotos Públicas - Roberto Parizotti - Valmir Fernandes/Coletivo Marmitas da Terra

Source: https://brazilienieuws.online/2021/09/19/sos-honger/