blog Braziliaans eten.

Ben je op zoek naar een Braziliaans restaurant of winkel in Nederland of Fortaleza en omstreken? Hier vindt je alle informatie!
Plaats reactie
Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4949
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

blog Braziliaans eten.

Bericht door quasimodo » wo jun 04, 2014 19:23

BLOG. Braziliaans vlees: extreem lekker of extreem slecht.

Net als veel dingen in Brazilië is vlees kopen een extreme gelegenheid: of je koopt het in een hoogdrempelige, dure slagerij of je gaat het halen in de supermarkt.

Ik ben geen grote vleeseter, nooit geweest. Maar het moet gezegd: in Brazilië eet ik graag een stukje vlees. Ik heb hier al onwaarschijnlijk lekker vlees gegeten. Tijdens een churrasco (barbecue) bij vrienden thuis of in een Argentijns restaurant om de hoek. Vlees eten is voor Brazilianen een must: populair zijn de churrascaria's waar je vlees eet tot je niet meer kan. Ik at een paar keer in een churrascaria maar hou er niet van: je eet er meer uit gretigheid dan uit honger. Na een avondje schrokken in een churrascaria heb je twee weken geen zin meer in vlees. Trop is te veel.

Thuis vlees bereiden is een uitdaging. Of vooral: kwalitatief en betaalbaar vlees vinden is een uitdaging. Kleine slagerijen verdwenen zo'n twintig jaar geleden, net zoals kruidenierszaakjes, drogisten, fruit - en groentewinkels en bakkerijen. Ze moesten de deuren sluiten door de komst van gigantische supermarkten die vaak 24 uur open zijn en de prijzen laag kunnen houden. In Vila Madalena heb ik nog maar één açougue of slager gevonden. De piepkleine slagerij ziet er niet aantrekkelijk uit. In de etalage liggen worsten en kippenborsten van grote industriële merken en zelfs voorverpakte hotdogs. Laat maar zitten.

Ik zou af en toe mijn vlees kunnen kopen in een chique, veel te dure slagerij in upscale wijken als Itaim Bibi of Jardins. Maar daarvoor moet ik de bus op (ik durf nog niet met de auto rijden in São Paulo). En een uur bussen om vlees te kopen: dat gaat niet gebeuren, ik ken mezelf. Dus: naar de supermarkt. Het enige biologische vlees dat je hier vindt, is kip. De rest van het vlees komt opnieuw van gigantische vleesverwerkers. Het vlees in de supermarkt is van wisselvallige kwaliteit: het kan heel lekker smaken, maar ook taai en smaakloos. Ik heb er al gehakt gekocht waar de bovenste laag in het pakje er mooi uitziet, maar onderaan was het vlees bruin en niet vers. Worsten uit de supermarkt komen mijn pan niet meer in. Na tien minuten bakken zien ze er nog altijd even roze uit als toen ze net uit de verpakking kwamen. Laat maar zitten.

De dag nadat ik met mijn echtgenoot het vleesprobleem besprak, wandel ik voorbij The Butcher. Een gloednieuwe zaak, met een grote plastic koe voor de deur, barbecues in de etalage. Een slager! De winkel is een initiatief van drie ondernemers - Denis, Leon en Caio - die zich baseren op het whole food-principe. Hun doelstelling: puur vlees aanbieden dat rechtstreeks van de producent komt, aan een eerlijke prijs. Ik laat me vertellen dat het vlees dat ze verkopen hetzelfde is dat geserveerd wordt in toprestaurants als D.O.M. en Fasano.

Ik sla een kilo everzwijnworst in die ik klaarmaak met mandiocapuree en pompoen. Mijn gerechtje smaakt heerlijk. Probleem opgelost. Ik betaal graag iets meer voor een stuk vers vlees waarvan ik min of meer weet vanwaar het komt. En om het huishoudbudget onder controle te houden, las ik met plezier twee of drie vleesloze dagen per week in. Dat is vooral moeilijk voor mijn man, die als Braziliaan gewend is aan zijn dagelijks stuk vlees. Maar ook hij beseft: kwaliteit gaat voor op kwantiteit.

Kim De Craene-Bombonati werd verliefd op een Braziliaan, trouwde met hem en schippert daardoor al twee jaar tussen Antwerpen en het goed 9.700 kilometer verder gelegen Braziliaanse São Paulo. Een stad waar de Belgen binnen drie maand aan zet zijn met hun voetbalkunsten, maar Kim neemt ons met haar blog nu al mee in de lifestylewereld van Brazilië.
http://www.standaard.be/cnt/dmf20140603_042



Gebruikersavatar
quasimodo
Artikels: 0
Berichten: 4949
Lid geworden op: vr jun 08, 2012 23:17
Locatie: Erp

Re: blog Braziliaans eten.

Bericht door quasimodo » wo aug 06, 2014 15:48

BLOG. Jamie Oliver en de shitty Braziliaanse brigadeiros

Het dessert waar iedereen in Brazilië op verlekkerd is - klein en groot, arm en rijk - is een brigadeiro. De zoetigheid, gemaakt van gecondenseerde melk, boter en chocolade, wordt geserveerd op kinderfeestjes, trouwerijen en verjaardagen. Een brigadeiro is vaak het eerste snoepje dat een Braziliaans kind te proeven krijgt en iedereen heeft er warme herinneringen aan. Het is een nationaal symbool, zoals carnaval, caipirinha en voetbal.

Groot was de schok toen Jamie Oliver tijdens zijn bezoek aan Brazilië - drie weken geleden - beweerde dat een brigadeiro naar shit smaakt. De Britse chef deed de uitspraak tijdens het gekende televisieprogramma Saia Justa waarin hij een reeks typisch Braziliaanse gerechtjes moest proeven. De bevroren açaibessen en het sap van suikerriet vond hij delicious. De quindim (een dessert gemaakt van kokosnoot en eieren) en de brigadeiro vielen niet in de smaak. Oliver deed geen moeite om zijn afkeur weg te steken en omschreef de brigadeiro als volgt: 'all a load of old shit, fuckin' horrible'. Brigadeiros bevatten volgens Oliver te veel suiker, en een gezond dieet is een stokpaardje van Oliver.

Het land stond in rep en roer. Er wordt de Britse chef een gebrek aan respect voor Brazilië en andere culturen verweten. Een enkeling riep op Facebook zelfs op om het restaurant dat Oliver binnenkort wil openen in São Paulo te boycotten. Een Braziliaan is vriendelijk en hartelijk, maar o wee als je aan zijn brigadeiro komt.

Om eerlijk te zijn, ga ik akkoord met Oliver: een doorsnee brigadeiro is niet lekker. Te zoet, te plakkerig, te bweirk. Ook Juliana Motter, oprichtster van Maria Brigadeiro, de meest gekende brigadeirozaak in São Paulo, geeft de Brit gelijk. 'Waarschijnlijk kreeg Jamie een slecht exemplaar voorgeschoteld. Eentje gemaakt met artificieel cacaopoeder in plaats van echte chocolade. Een brigadeiro moet dagvers zijn en gemaakt worden met topproducten. Dan verhoogt de kwaliteit aanzienlijk.'





Motter maakt brigadeiros gourmet. Als iets 'gourmet' is, weet je dat het product van een hoog niveau is. (Hoewel er misbruik van het woord wordt gemaakt.Tegenwoordig is alles gourmet). In 2007 startte Juliana met het produceren en verkopen van brigadeiros. Ze is niet de uitvindster van de zoetigheid - het recept werd voor het eerst klaargemaakt door een Portugese doceira in de jaren 40 - maar wordt erkend als de vrouw die het dessertje heropwaardeerde en naar een hoger niveau tilde. In haar zaak in Pinheiros kunnen klanten kiezen uit 40 smaken, gaande van een 'tradicional' tot eentje met cachaça of Siciliaanse citroen. Op een rustige dag gaan er zo'n 3.000 brigadeiros de deur uit. In het atelier wordt alles met de hand klaargemaakt.

Wanneer ik zin heb in goede chocolade - schaars in Brazilië - ga ik naar Juliana's winkeltje. De ene brigadeiro smaakt al lekkerder dan de andere. Motter gebruikt voor haar creaties Belgische en lokale chocolade, artisanaal bereide doce de leite en uit Sicilië geïmporteerde pistachenoten. Mocht Jamie ooit langs Juliana's atelier passeren, hij zou vast zijn woorden over de shitty brigadeiros terugnemen.

Kim De Craene-Bombonati werd verliefd op een Braziliaan, trouwde met hem en schippert daardoor al twee jaar tussen Antwerpen en het goed 9.700 kilometer verder gelegen Braziliaanse São Paulo.
http://www.standaard.be/cnt/dmf20140806_01206652



Plaats reactie