Als je weet hoe het recht werkt in Nederland dan weet je dat je als particulier alleen civiele zaken zelf kan aanspannen dus schade verhalen endergelijke. Of de rechtbank proberen te dwingen iemand te gaan vervolgen volgens het strafrecht. Dat is ook een civiele procedure maar dan tegen de staat.
Dus je gaat naar de politie. Die bepaald of je enig recht van spreken hebt dat iets strafbaar is. En of er genoeg aanwijzingen zijn om een onderzoek te starten. En als die dat vinden is de strafzaak geopend omdat ze de aangifte in behandeling nemen.
En in dit stadium zitten ze nu. En als je niet weet hoe dit werkt. Of er voor wil zorgen dat je beschuldigingen aan die 1000 man, met een geweldig groot budget, en stagiaires te over, van slecht werk, en waar ze makkelijk de informatie kunnen verifiëren, enig hout snijdt. Zou je ook beter eerst zelf het artikel helemaal kunnen lezen. Ze leggen het namelijk ook nog eens uit:
Met het verzamelde materiaal stapt de organisatie naar lokale advocaten in het land waar de aanklacht moet worden ingediend. Zij doen vervolgens aangifte. En dat gebeurt ook in Nederland. Volgens Raza zijn van de 27 individuele aanklachten die de organisatie heeft lopen er minstens 14 tegen Nederlanders. Zij hebben vaak een dubbele nationaliteit: Nederlands én Israëlisch.
Nu is het aan de politie om te kijken of de aangevoerde bewijzen voldoende zijn om dit aan de officier van justitie voor te leggen of dat ze het laten vallen. Dat stadium wat in een rechtstaat vanzelfsprekend zou moeten zijn wordt in Nederland vaak niet behaald. Waar ze dit in Brazilië in ieder geval hier blijkbaar wel voor elkaar krijgen. Bij ons kan de staat blijkbaar wegkomen met prioriteiten stellen wegens gebrek aan middelen. En de officier gaat dan kijken of hij vind dat de politie voldoende verricht heeft om een rechtzaak te beginnen. Danwel of ze opnieuw meer onderzoek te laten doen. Of de verdachte helemaal niet te gaan vervolgen. Of tegenwoordig wederom door gebrek aan middelen af te wijzen of onderaan de stapel te leggen tot het eventueel verjaard.
En als deze procedure niet leidt tot een rechtszaak of dat het te lang duurt. Waar je in Nederland alle kans toe hebt gezien de problemen in het justitiël apparaat. Of in dit geval omdat het een politiek gevoelige zaak is waar de landsadvocaat nog wel eens wat druk uitoefent. Al zal die daar uiterst discreet en hopelijk terughoudend in zijn. Omdat de rechtsstaat onafhankelijk van de politiek hierin hoort te zijn. Zal deze stichting ongetwijfeld een civiele zaak openen om een gerechtelijke uitspraak af te dwingen. En mits de bewijzen voldoende zijn dan kan ik me niet voorstellen dat de overige instanties wegkomen met geen middelen, gezien de ernst van de beschuldigingen. Maar dan zijn we denk ik al een hele tijd verder.